| 17920 |
knijpen |
pitsen:
pitsə (P186p Gelinden)
|
iemand in de arm nijpen [ZND 34 (1940)]
III-1-2
|
| 22363 |
knikker |
maai:
mōͅi (P186p Gelinden)
|
Knikker: de kleine (van steen of glas). [ZND 16 (1934)]
III-3-2
|
| 22361 |
knikkeren |
klitsen:
klitse (P186p Gelinden)
|
Jongens spelen met de knikkers. [ZND 01u (1924)]
III-3-2
|
| 17784 |
knipogen |
een oog pitsen:
n aoeg pitse (P186p Gelinden)
|
knipogen (een oog dichtdoen als teken van verstandhouding) [ZND 28 (1938)]
III-1-1
|
| 21001 |
knoflook |
bol look:
ene bol loek (P186p Gelinden)
|
look [ZND 01 (1922)]
I-7
|
| 33236 |
knolraap, raap |
rapen:
ruopǝ (P186p Gelinden)
|
Brassica rapa L. var. rapa. Knolraap is de gekweekte knol van de plant met de naam raapzaad, die een radijsachtige smaak heeft en doorgaans als veevoeder wordt geteeld, maar ook werd gegeten. Vergelijk ook de toelichting bij het lemma Koolraap (Bovengronds). De knollen zijn wit en hebben de grootte van een appel; het bovenste randje van de knol is vaak purperkleurig. Vaak worden ze in het stoppelveld gezaaid, na de graanoogst. De antwoorden zijn in het meervoud gegeven, behalve voor de verkleinvorm raapje dat aan het einde van het lemma is toegevoegd. [N 7, 16; N 12, 40; N 12A, 4b; JG 1b, 2c; L 6, 3a; L 41, 1; Wi 5; R 3, 31; monogr.; add uit N 12, 41 en Goossens 1963, kaart 20]
I-5
|
| 33237 |
knolvoer, rapen (coll.) |
rapen:
ruǫpǝ (P186p Gelinden)
|
Rapen in het algemeen, als groenvoer of als ingekuild voer voor het vee gebruikt; herfstknollen. [N 12A, 4a; JG 1b, 2c; monogr.; add. uit N 11A, 29f en 29g; N 12, 40, N Q, 11a]
I-5
|
| 32990 |
knoop van de korenhalm |
knoop:
(mv knø̜yp)
knǫup (P186p Gelinden)
|
De verdikking die zich op regelmatige afstanden in de stengel van de korenhalm bevindt. Ook de opgegeven meervoudsvormen van de woordtypen knoop en knook zijn in het lemma opgenomen; cf. hoop met meervouden in het lemma ''molshoop in het grasland'' (2.5) in aflevering I.3. Zie afbeelding 2, c. [JG 1a, 1b; monogr.]
I-4
|
| 34337 |
knorren |
kruchelen:
krøxǝlǝ (P186p Gelinden),
snurken:
snø.rǝkǝ (P186p Gelinden)
|
Het natuurlijke geluid van een varken. [N 19, 23; Wi 56; JG 1a, 1b; monogr.]
I-12
|
| 19350 |
knorrepot |
enselaar:
Zie Hamont-Achel Wb. p. 33! cf. WNT III-3, kol. 4141 s.v. "entelen"(knorren, brommen, kijven) en kol. 4147 s.v. "enteren"(zagen beide van onbekende oorsprong
enen enseliər (P186p Gelinden),
grijnzer:
grinser (P186p Gelinden),
knorpot:
ene knorpot (P186p Gelinden)
|
Een lastig persoon, een knorpot (greef?). [ZND 35 (1941)] || Wat een knorrepot ! (Het echte dialectwoord opgeven). [ZND 28 (1938)]
III-1-4
|