19198 |
moed |
courage (fr.):
Hèt ¯s de keraos as ge dörft
keraos (L165p Heijen),
zie keraos
keraozie (L165p Heijen)
|
moed
III-1-4
|
20331 |
moeder |
moeder:
moe.der (L165p Heijen),
mojjer (L165p Heijen),
mōēder (L165p Heijen, ...
L165p Heijen),
zien moeder is aalt
mōēder (L165p Heijen),
moeke:
moeke (L165p Heijen),
moet:
moet (L165p Heijen),
mōēd (L165p Heijen)
|
moeder [DC 03 (1934)], [SGV (1914)] || moeder, moedertje || moeder: zn moeder is oud [DC 35 (1963)] || moeder; (Hoe wordt de moeder door de kinderen aangesproken?) [DC 05 (1937)]
III-2-2
|
19100 |
moeite |
moeite:
alle muujte um zu.nst
muujte (L165p Heijen)
|
moeite
III-1-4
|
19940 |
moer |
moeder:
mojjer (L165p Heijen),
mójjer (L165p Heijen),
moer:
moor (L165p Heijen, ...
L165p Heijen)
|
konijn || konijn, vrouwtje [DC 04 (1936)]
III-2-1
|
33700 |
moeras |
ven:
vęn (L165p Heijen)
|
Waterachtig, laaggelegen, drassig land, broekland, gebied zonder behoorlijke afwatering. [N 27, 20; N 14, 53; N 6, 33b; R 3, 9; A 2, 57; RND 20; Wi 17; Wi 54; L 19B, 2aI; Vld.; monogr.]
I-8
|
31532 |
moersleutel |
schroevensleutel:
sxruvǝslø̜tǝl (L165p Heijen)
|
In het algemeen een werktuig voor het los- en vastdraaien van moeren. Zie ook de lemmata "steeksleutel", "ringsleutel", "verstekbare moersleutel", etc. Het betreft daar meer specifieke uitvoeringen van de moersleutel. [N 33, 300a; monogr.]
II-11
|
33556 |
moestuinx |
hof:
hof (L165p Heijen, ...
L165p Heijen),
hoͅf (L165p Heijen)
|
[DC 03 (1934)] [SGV (1914)]
I-7
|
19078 |
moeten |
moeten:
motte (L165p Heijen),
motten (L165p Heijen)
|
moeten [SGV (1914)] || moeten (geen context) [DC 37 (1964)]
III-1-4
|
19126 |
mogen |
mogen:
Ik mooch nie zwèmme van d¯n dokter Hïj mag d¯r zien Ik mag `,s aoves gèr ¯n Tortelduu.fke (Genneps bier) Da mag wel waor zien, mar ik wil ¯t niet hèbbe
meuge (L165p Heijen)
|
mogen
III-1-4
|
31275 |
moker, vuisthamer |
moker:
mōkǝr (L165p Heijen),
vuisthamer:
vȳsthāmǝr (L165p Heijen)
|
Zware, vierkante ijzeren hamer met korte steel. Zie ook het lemma "moker" in Wld II.9, pag. 15. Volgens het Hertens woordenboek (pag. 266) was de vuisthamel een zware handhamer van ijzer of staal met twee vlakke banen en met een houten steel van ongeveer 25 cm lengte. Zie voor de woordtypes klauwe (Q 111) en klauwhamer (L 290, 291) ook RhWb IV, kol. 666, s.v. ɛKlaueɛ.' [N 33, 83; N 64, 40g; N 66, 7g; monogr.]
II-11
|