e-WLD begrippen 

 
 
Filteren... plaats=Hushoven

Overzicht

BegripTrefwoord: dialectopgave (plaats)Omschrijving
tortelduif lachduif: lachdoef (Hushoven), roosduif: werd als huisdier gehouden als remedie tegen roos  roeësdoef (Hushoven) tortelduif III-4-1
touwslager zeeldraaier: zē̜ldrɛjǝr (Hushoven) Persoon die op ambachtelijke wijze touwen maakt. [N 48, 1; monogr.] II-7
traproede roede voor de traploper: rū.i̯ vøͅr də trapløͅi̯pər (Hushoven) traploperroede III-2-1
trede trede: trē̜j (Hushoven), treder: trē̜jǝr (Hushoven) Elk van de horizontale, schuin boven elkaar gelegen delen van een trap. Bij een eenvoudige trap bevindt zich tussen de treden een open ruimte, bij andere trappen een verticaal stootbord. De treden worden van voren rond of geprofileerd bewerkt en hebben doorgaans een dikte van 28 tot 45 mm. Zie ook afb. 68. [N 55, 104a; N 79, 15; monogr.] || Het pedaal van een spinnewiel. Door het trappen op het pedaal met één of met beide voeten kan men het drijfwiel met behulp van de koppelstang doen draaien (Grothe, pag. 283-284). [N 34, B1; monogr.] II-7, II-9
treiten haakkussentjes: hǭkkø̜skǝs (Hushoven) Leren omwikkelingen van het haam, waaraan de trekhaken of -ogen bevestigd zijn. [N 13, 5] I-10
treiteren hevelen: hieëvele (Hushoven), jensen: jênse (Hushoven), plagen: plaoge (Hushoven), stieren: stiere (Hushoven), transeneren: transeneere (Hushoven), treiteren: traetere (Hushoven) pesten || pesten, treiteren, sarren || plagen || treiteren, sarren || vervelen, pesten III-1-4
trekhaken, -ogen haken: hø̜̄k (Hushoven), trekogen: trękǫu̯gǝ (Hushoven) IJzeren haken of ogen die aan de voorkant van het haam aan de haamijzers of treiten bevestigd zijn, op elke haamspaan een. Aan die haken of ogen worden de strengen bevestigd waarmee het paard trekt. Er zijn hamen met ogen, dan hebben de strengen aan het uiteinde haken, heeft het haam daarentegen haken, dan zijn de strengen aan het uiteinde van ogen voorzien. [JG 1a, 1b, 2b; N 13, 6a en 6b; N 36, 12] I-10
treuzelaar klungelboks: klôngelbóks (Hushoven, ... ) treuzelaar III-1-4
troebel, vuil (water) moerig: meurig (Hushoven) troebel III-4-4
troffel troffel: trūfǝl (Hushoven) Metselaarsgereedschap, bestaande uit een metalen blad van driehoekige vorm aan een gekromde steel met houten handvat. De troffel wordt gebruikt om specie op de stenen te brengen en uit te strijken en om metselstenen op maat te hakken. Zie afb. 1a. Het woordtype schmeisstroffel was in Q 121 van toepassing op een troffel die bij het pleisteren werd gebruikt. De voorkant van het blad van deze troffel was, in tegenstelling tot dat van de gewone troffel, niet rond maar recht afgewerkt. Zie ook het lemma 'pleisteren'. [Wi 3; N 30, 7a; monogr.] II-9