| 32416 |
uitspannen |
uitspannen:
ātspanǝ (P219p Jeuk)
|
Het paard losmaken van de kar of het werktuig waarin of waaraan het gespannen is. Bij het uitspannen uit een kar met berries worden de draagriem, de brede buikriem en de strengen losgemaakt. Vervolgens wordt het paard naar de stal geleid. [JG 1b, 2c; N 8, 98b; monogr.]
I-10
|
| 23660 |
uitstalling van het allerheiligste |
uitstelling van het allerheiligste:
uitstelling van het Allerhelligste (P219p Jeuk)
|
Uitstalling, uitstelling van het Allerheiligste [oessjtellóng van t allerhillieg-ste?]. [N 96B (1989)]
III-3-3
|
| 23424 |
uitstallingstroon |
tabernakel (<lat.):
tabernakel (P219p Jeuk)
|
De troon, de ruimte of plek boven het tabernakel waar het Allerheiligste wordt uitgesteld. [N 96A (1989)]
III-3-3
|
| 18925 |
uitstellen |
uitstellen:
aatstelle (P219p Jeuk)
|
iets niet op het daarop vastgestelde tijdstip verrichten maar het naar een later tijdstip verschuiven [uitstellen, trekken, vertrekken, verstrekken, nazien] [N 85 (1981)]
III-1-4
|
| 18891 |
uitvlucht |
uitvlucht:
aatvlucht (P219p Jeuk)
|
wat men aanvoert om iets niet te hoeven doen [uitvlucht, uitvluchtsel, uitmaak, uitmaaksel, flauws, zoeking] [N 85 (1981)]
III-1-4
|
| 21831 |
uitvoerig verhaal |
<uitdr.> van naadje tot draadje:
van neutje tot dreutje (P219p Jeuk)
|
een uitvoerig verhaal [teel] [N 87 (1981)]
III-3-1
|
| 21133 |
uitwijken |
afzetten:
afzètte (P219p Jeuk),
af˲zętǝ (P219p Jeuk)
|
Als de weg smal is en er komt van de tegenovergestelde zijde een kar af, dan zullen beide voertuigen moeten uitwijken. [JG 1a, 1b; monogr.] || met paard en kar van het midden van de weg naar rechts wijken (afzetten) [N 90 (1982)]
I-10, III-3-1
|
| 21387 |
unster |
bascule:
bascul(e) (P219p Jeuk)
|
De Romeinse balans, bestaande uit een stok waarover een gewicht heen en weer geschoven wordt. [ZND 33 (1940)]
III-3-1
|
| 17699 |
urine |
pis:
pis (P219p Jeuk),
zeik:
zēi̯k (P219p Jeuk)
|
urine van een mens [N 38 (1971)] || Vloeibare ontlasting van vee. [N 38, 18d; JG 1a, 1b; monogr.]
I-11, III-1-1
|
| 17700 |
urineren |
pissen:
pisse (P219p Jeuk),
zeiken:
zēi̯kǝn (P219p Jeuk)
|
urineren van een mens [N 38 (1971)] || Vloeibare ontlasting hebben, gezegd van vee. [N 38, 18b; JG 1a, 1b; monogr.]
I-11, III-1-1
|