| 22658 |
toneelspel |
opvoering:
opveuring (Q111p Klimmen),
uitvoering:
oetveuring (Q111p Klimmen)
|
Een voorstelling door een toneelgroep [spel]. [N 90 (1982)]
III-3-2
|
| 17727 |
tonen |
laten zien:
laote zieë (Q111p Klimmen),
loate zeie (Q111p Klimmen),
tonen:
tuine (Q111p Klimmen)
|
tonen [SGV (1914)] || tonen: Laten zien, tonen (togen). [N 84 (1981)]
III-1-1
|
| 17620 |
tong |
tong:
tŏŏng (Q111p Klimmen),
tǫŋ (Q111p Klimmen)
|
De gemetselde afscheiding tussen twee rookkanalen in een schoorsteen. De term 'wang' (L 270) wordt doorgaans gebruikt voor de zijmuren van een uitgebouwd rook- en/of wasemkanaal. [N 32, 25c; monogr.] || tong [DC 01 (1931)]
II-9, III-1-1
|
| 18231 |
tong van een schoen |
tong:
tong (Q111p Klimmen),
tòng (Q111p Klimmen)
|
een strookje leer tussen de kleppen van een schoen [tong, lipje] [N 86 (1981)]
III-1-3
|
| 30128 |
tongewelf |
keldergewelf:
kɛldǝrgǝwø̜lǝf (Q111p Klimmen)
|
Gewelf waarvan de dwarsdoorsnede een halve cirkel of een ellips is. [N 32, 22b]
II-9
|
| 34649 |
tonneau |
tonneau:
tonō (Q111p Klimmen),
tonnie:
toni (Q111p Klimmen)
|
Laag tweewielig rijtuigje voor vier personen met banken in de lengte van de bak en een achteringang. Het heeft vrij hoge wanden met afgeronde hoeken, waardoor het op een ton lijkt, en het is volledig open. Er is geen aparte bok voor de koetsier. [N 17, 5, add; N 101, 7; N G, 51; monogr.]
I-13
|
| 32056 |
toogpin |
sluitkijl:
šlūtkīl (Q111p Klimmen)
|
De dunne, houten pin die in de pen-en-gatverbinding wordt geslagen, om de twee delen definitief met elkaar te verbinden. Zie ook afb. 142. [N 54, 38b; N 54, 64g; A 32, 9; monogr.]
II-12
|
| 21382 |
toonbank |
teek:
Van Dale: III. teek, (gew.) tapkast.
teek (Q111p Klimmen),
toonbank:
toeënbank (Q111p Klimmen),
winkelbank:
winkelbank (Q111p Klimmen)
|
de winkeltafel waarop de waren worden getoond of gelegd [toog, toonbank, gaam, bank] [N 89 (1982)] || toonbank [SGV (1914)]
III-3-1
|
| 34588 |
toot |
tompen:
tømpǝ (Q111p Klimmen)
|
Elk van de uitstekende delen van de berries (bij de hoogkar) of de bakbomen (bij de slagkar) achter aan de kar. De opgaven van de woordtypen top, stoot en stots zonder meervoudsuitgang zijn als meervoudig geïnterpreteerd wegens hun velair vocalisme. Door het ontbreken van een mogelijke enkelvoudige tegenopgave, is het echter mogelijk dat het hier om enkelvoudsopgaven gaat. Met het woordtype staart wordt het geheel aangeduid, in tegenstelling tot de andere woordtypen, waarmee elk deel afzonderlijk wordt benoemd. [N 17, 28 + 37a; N G, 59a; monogr]
I-13
|
| 32236 |
tootbeslag |
beslag:
bǝšlāx (Q111p Klimmen),
ijzerbeslag:
īzǝrbǝšlāx (Q111p Klimmen)
|
Het metalen beslag dat aan de achterkant van de kar ter bescherming om de uitstekende delen van de berries (bij de hoogkar) of bakbomen (bij de slagkar) wordt aangebracht. Zie ook het lemma ɛtootɛ in wld I.13, pag. 41.' [N G, 59b]
II-12
|