| 30177 |
vakwerkbouw |
rijwerk:
rijwęrǝk (Q111p Klimmen),
vakwerk:
vakwęrǝk (Q111p Klimmen)
|
Bouwwijze die zich kenmerkt door het feit dat het muurwerk ervan is samengesteld uit een geraamte van staande, liggende en soms ook diagonaal lopende houten balken. Zie ook afb. 46. Bij de vakwerkbouw ging men als volgt te werk. Rechtop in de grond plaatste men ruw behakte, houten balken langs de hele omtrek van het te bouwen huis. Daar tussenin spande men regels, horizontaal lopende balken. Tussen deze regels werd een vlechtwerk van latten en twijgen bevestigd. Hierover smeerde men vervolgens een laag leem waardoor koemest, strohaksel en in een aantal plaatsen ook varkens- of mensenhaar was gemengd. Nadat deze eerste leemlaag was gedroogd, werd meestal nog een tweede laag aangebracht, die glad werd afgewerkt. Wanneer ook deze laag droog was, werd het geheel met kalk gewit. In plaats van een vlechtwerk werd ook wel metselwerk tussen de balken aangebracht. De balken werden in een aantal plaatsen zwart geverfd. In Q 208 noemde men dit: 'zwarten' ('šw'tsǝ'). Het onderste gedeelte van de muren, in Q 121 'sokkel' ('zǫkǝl') genoemd, werd met teer zwart gemaakt. Sommige invullers (bijvoorbeeld uit Q 20 en Q 113) vermelden ook het gebruik van een natuur- of bakstenen fundament waarop het raamwerk werd geplaatst. In Q 20 werd zo'n gemetselde fundering met de term 'gezwel' ('gǝšw'l', mv. 'gǝšw'ldǝr') en in Q 196 en Q 196a met 'gescheut' ('gǝšø̄j') aangeduid. Volgens Lochtman (pag. 28) was het nadeel van dit soort behuizingen dat er zich vaak wandluizen in de leem nestelden. In Q 121 werden dergelijke huizen dan ook geringschattend 'wantsenboeden' ('wantsǝbūdǝ') genoemd. [N 31, 45a; N 4A, 52f; monogr.; Vld]
II-9
|
| 19489 |
valgordijn, rolgordijn |
valgordijn:
valgordien (Q111p Klimmen)
|
valgordijn [SGV (1914)]
III-2-1
|
| 18658 |
valhoedje |
kinderhoedje:
kingerheudje (Q111p Klimmen),
loophoedje:
loupheudje (Q111p Klimmen),
valhoedje:
valheudje (Q111p Klimmen)
|
hoedje, beschuttend ~ voor kinderen die pas lopen [N 25 (1964)]
III-1-3
|
| 17822 |
vallen |
vallen:
valle (Q111p Klimmen)
|
vallen [SGV (1914)]
III-1-2
|
| 30138 |
vallende tand |
terugvallende tand:
tryk˲valǝndǝ tant (Q111p Klimmen)
|
k˲valǝndǝ tsa [N 31, 28a; monogr.]
II-9
|
| 19051 |
vals |
vals:
valsj (Q111p Klimmen)
|
valsch [SGV (1914)]
III-1-4
|
| 22333 |
vals spel |
foetel:
foetel (Q111p Klimmen)
|
Oneerlijk spel, het valsspelen [hernij, aarzak, haarzakkerij, aaszakkerij]. [N 88 (1982)]
III-3-2
|
| 22331 |
vals spelen |
foetelen:
foetele (Q111p Klimmen, ...
Q111p Klimmen)
|
Vals spelen, oneerlijk handelen. || Vals, oneerlijk spelen [stachelen, foetelen, entelen, peuteren, krummelen, onnemen, haarzakken]. [N 88 (1982)]
III-3-2
|
| 22332 |
valsspeler |
foetelaar:
foetelaer (Q111p Klimmen)
|
Iemand die altijd vals speelt [aarzak, haarzak, aaszak]. [N 88 (1982)]
III-3-2
|
| 28034 |
van boven naar beneden kool delven |
van bovenaf werken:
va bǭvǝnāf werkǝ (Q111p Klimmen
[(Oranje-Nassau I / III / IV)]
[Emma])
|
Doorgaans geeft men de voorkeur aan het werken van onder naar boven in een koollaag, omdat dan o.a. het scheppen van de kolen het gemakkelijkst is. Alleen wanneer men daardoor gunstiger ten opzichte van de splijtvlakken komt te zitten of wanneer de helling van de koollaag groter is dan 25 graden, zal men in dalende richting of van boven naar beneden werken (Driessen pag. 158). Dit gebeurt ook, volgens de informant van Q 113, als de laag zeer dik is. [N 95, 520]
II-5
|