| 33704 |
heuvel |
berg:
bɛrx (L422p Lanklaar)
|
Een kleine verhevenheid in het landschap. [L 34, 22]
I-8
|
| 24912 |
heuvel, kleine hoogte |
berg:
bĕrg (L422p Lanklaar),
hoogte:
ps. letterlijk overgenomen.
huuëgdë (L422p Lanklaar)
|
heuvel [ZND 34 (1940)] || hoogte [ZND 01 (1922)]
III-4-4
|
| 17776 |
hiel |
vers:
veeës (L422p Lanklaar),
vēs (L422p Lanklaar)
|
een hiel (van de voet) [ZND B1 (1940sq)] || hak (van de voet) [ZND 01 (1922)]
III-1-1
|
| 18344 |
hielstuk van een schoen |
vers:
vēͅrs (L422p Lanklaar)
|
hielstuk [konterfort[ [N 24 (1964)]
III-1-3
|
| 18012 |
hijgen |
gijgen:
géëgë (L422p Lanklaar),
kuimen:
ky.mǝ (L422p Lanklaar),
snakken:
snakə (L422p Lanklaar)
|
[JG 1a, 1b](naar adem) hijgen [ZND B1 (1940sq)] || hijgen (naar adem) [ZND 01 (1922)]
I-11, III-1-2
|
| 20481 |
hijgen naar adem, reutelen |
de ratel in de keel hebben:
de rotel in zien keèl (L422p Lanklaar)
|
Hoe zegt men van een stervende, die naar adem hijgt of reutelt? [ZND 41 (1943)]
III-2-2
|
| 18029 |
hik |
hik:
hek (L422p Lanklaar)
|
hik [hibbik, hikkepik, hippik] [N 10 (1961)]
III-1-2
|
| 21462 |
hinderen |
hinderen:
hinjërë (L422p Lanklaar)
|
Hinderen. [ZND 01 (1922)]
III-3-1
|
| 17955 |
hinken |
hinken:
hènke (L422p Lanklaar)
|
hinken [ZND 01 (1922)]
III-1-2
|
| 33839 |
hinniken |
hummeren:
hømǝrǝ (L422p Lanklaar),
ømǝrǝ (L422p Lanklaar)
|
Het hoge keelgeluid dat een paard maakt. De klanknabootsende werkwoorden hummeren, himmeren en hommeren vertonen dezelfde klankwisseling als ruchelen, richelen en rochelen. [JG 1b, 2c; L B2, 291; L 22, 21; N 8, 47 en 65; S 5; Wi 57]
I-9
|