24857 |
grote weegbree |
keukenblader:
vroeger als verpakking, omhulsel van etenswaar
kookeblaar (L289b Leuken),
weegblader:
mv.
weekblaar (L289b Leuken)
|
weegbree || weegbree, grote —
III-4-3
|
32626 |
guano |
guano:
gu̯ān (L289b Leuken)
|
Guano is een poedervormige meststof, vervaardigd van uitwerpselen, veren en kadaverresten van zeevogels, waarvan zich in de loop van de tijd dikke lagen hebben gevormd op onbewoonde eilanden en klippen met name aan de westkust van Zuid-Amerika (Peru, Chili). Blijkens een aantal opgaven werd guano beschouwd als de oudste of eerst bekende kunstmest of was hij de voorloper daarvan, die vooral vóór de eerste W.O. gebruikt werd. Toen de echte kunstmest zijn intrede had gedaan, werd deze aanvankelijk nog vaak guano genoemd. Met guano, die voornamelijk werd aangewend om pootaardappelen te bemesten, ging men zuinig om: met een oude eetlepel of iets dergelijks werd in ieder pootgat een kleine hoeveelheid van deze meststof op of bij de aardappel gelegd. Volgens de meeste opgaven was guano een stikstofhoudende meststof, volgens enkele andere bevatte hij ook kali en fosforzuur, terwijl hij eenmaal met thomasslakken wordt vergeleken of als zwarte meststof wordt omschreven. Mogelijk werd deze originele vogelmest in het begin van de kunstmestperiode synthetisch nagemaakt en als guano of onder een daarop gelijkende handelsnaam in de handel gebracht. [N P, 8; N 11A, 62a]
I-1
|
21331 |
gulden |
gulden:
göldje (L289b Leuken)
|
gulden, een ~ [kent uw dialect ook namen als piek, pieterman of andere?] [N 21 (1963)]
III-3-1
|
19075 |
gunnen |
verkopen:
ze is verkochtj (L289b Leuken)
|
ze wordt gegund, i.v.m. de openbare verkoping van b.v. een boerderij [de boerderij gaat af?] [N 21 (1963)]
III-3-1
|
25142 |
guur, kil en schraal weer |
grillig (weer):
grellig (L289b Leuken),
kildig:
keldjig (L289b Leuken),
koud (weer):
kaod (L289b Leuken),
schraal (weer):
schraol (L289b Leuken),
zuur (weer):
zoor (L289b Leuken)
|
guur, kil || huiverig, koud, guur weer [grellig, zoer, locht, schrauw] [N 22 (1963)] || schriel, schraal, koud en droog
III-4-4
|
29733 |
haag |
heg:
hęk (L289b Leuken)
|
Omheining van levend hout ter afpaling van een erf of een stuk land. Men kent verschillende soorten hagen onder andere beukenhaag, elzenhaag, ligusterhaag, meidoornhaag, taxushaag en vlierhaag. [N 14, 62; RND 20; Wi 9; S 13, add.; Vld.; A 25, 4a; L 1a-m; L B2, 279; JG 1b, add.; L 32, 45; monogr.]
I-8
|
24532 |
haagappel |
meelbeertje:
rode bessen van de meidoorn
maelbieërkes (L289b Leuken)
|
meidoornbes
III-4-3
|
24606 |
haagbeuk |
heggenteer:
heggeterre (L289b Leuken)
|
haagbeuk
III-4-3
|
24876 |
haagwinde |
heggenbloem:
hegkebloom (L289b Leuken),
pispotje:
convolvulus sepium
pispötjes (L289b Leuken),
slaapmutsje:
slaopmötske (L289b Leuken),
winde:
weentj (L289b Leuken)
|
haagwinde [Goossens 1b (1960)]
III-4-3
|
29637 |
haam |
haam:
hām (L289b Leuken)
|
Kraagvormig halsjuk van een trekpaard dat op de schouderbladen rust en zich met de bewegende schouders kan meebewegen. Het bestaat voornamelijk uit twee gebogen haamspanen (cf. lemma Haamspanen) die door middel van een haamslot (cf. lemma Haamslot) aan elkaar worden vastgemaakt. Om de nek van het paard te beschermen zijn aan de binnenkant van de haamspanen kussens aangebracht (cf. lemma Haamkussen). Aan de trekhaken van het haam (cf. lemma Trekhaken, trekogen) worden de strengen bevestigd (cf. lemma Strengen) waarmee het paard trekt. Het woord is in heel Limburg mannelijk. [JG 1a, 1b; N 13, 1; L 1 a-m; L 26, 1; R 3, 60; S 12; monogr.]
I-10
|