| 21370 |
schuld |
schuld:
sjout! (L377p Maasbracht)
|
Geldschuld, schuld die men nog moet betalen [N 21 (1963)]
III-3-1
|
| 21369 |
schuldig (zijn) |
schuldig (zijn):
schùljig (L377p Maasbracht)
|
schuldig [SGV (1914)]
III-3-1
|
| 18102 |
schurft |
krets:
krets (L377p Maasbracht),
schurft:
schorf (L377p Maasbracht),
šørf (L377p Maasbracht)
|
Een zeer hardnekkige, heftig jeukende huidaandoening, die kan leiden tot sterke vermagering en zelfs tot totale uitputting van de aangetaste dieren. Schurft wordt veroorzaakt door verschillende soorten mijten, voor ieder dier weer verschillend. Zie ook het lemma ''schurft'' in wbd I.3, blz. 479-481. [N 3A, 89; N 52, 13; A 48A, 26; monogr.] || schurft [SGV (1914)]
I-11, III-1-2
|
| 24428 |
schurftmijt |
mijt:
mijt (L377p Maasbracht),
roe:
Additie bij vraag 10: schurft heet de roe
de roe (L377p Maasbracht)
|
mijt die schurft veroorzaakt door gangetjes te graven in de huid van mens en dier [N 26 (1964)] || schurftmijt [N 26 (1964)]
III-4-2
|
| 18951 |
schurk, smeerlap |
schavuit:
schavuit (L377p Maasbracht)
|
schavuit [SGV (1914)]
III-1-4
|
| 22824 |
schutter |
schutter:
schùtter (L377p Maasbracht),
sjötər (L377p Maasbracht)
|
schutter [RND], [SGV (1914)]
III-3-2
|
| 22853 |
schutters |
schutters:
schùtters (L377p Maasbracht)
|
schutters (mv.) [SGV (1914)]
III-3-2
|
| 19935 |
schuur |
schuur:
šȳr (L377p Maasbracht)
|
Het apart staande of aan de stallen vastgebouwde bedrijfsgebouw, waarin de oogst geborgen wordt, ook dienend om in te dorsen en, vooral bij kleinere boerderijen, ook om landbouwwerktuigen te bergen. De voornaamste gelijkvloerse delen van de schuur zijn de dorsvloer en de tasruimte(n) naast de dorsvloer. Boven de dorsvloer bevindt zich veelal een balkenzolder. Zie afbeelding 12. [N 5A, 66a; JG 1a en 1b; A 11, 4; L 12, 1; S 32 en 50; Wi 15; Gi 2.I, 20; monogr.; add. uit N 5A, 71a en 71c]
I-6
|
| 33432 |
schuurkelder, aardappelkelder |
schuurkelder:
[schuur]kɛldǝr (L377p Maasbracht
[(aardappelkelder)]
)
|
Onder de verhoogde tasruimte naast de dorsvloer kan zich een kelder bevinden die ten dele uitgegraven, ten dele hoger dan de begane grond gelegen is. De kelder wordt gebruikt als bewaarplaats voor aardappelen, bieten en soms granen. Opgenomen zijn ook benamingen voor een kelder elders in de schuur of net buiten de schuur, die toegankelijk is vanuit de schuur. Omdat de aardappelkelder, die vroeger veelal onder de oven was (vergelijk het lemma "ovenkelder", (3.1.7), tegenwoordig ook vaak in de schuur te vinden is (waarbij de benaming niet veranderde), zijn de benamingen voor de aardappelkelder hier ook opgenomen, vooral omdat ze overeenstemmen met die voor de kelder onder de tasruimte. Zie voor de fonetische documentatie van het woorddeel (schuur) het lemma "schuur" (3.1.1). [N 5A, 70c en 71d; JG 1a en 1b; monogr.; add. uit N 5A, 25c; N 5, 136]
I-6
|
| 19869 |
schuurmiddel |
roodsteen:
roatsteͅi̯n (L377p Maasbracht),
zand:
zanjt (L377p Maasbracht),
zantj (L377p Maasbracht)
|
schuurmiddel om metaal glanzend te maken - roodaarde (voor het gladmaken van gebruineerd koper) [DC 15 (1947)] || schuurmiddel om metaal glanzend te maken - zand [DC 15 (1947)]
III-2-1
|