| 21362 |
roepen |
kaken:
kaake (L267p Maasbree),
roepen:
roope (L267p Maasbree),
ropə (L267p Maasbree),
schreeuwen:
schrîêve (L267p Maasbree)
|
op een luide manier iets mededelen, roepen [skriesen] [N 87 (1981)] || roepen [SGV (1914)] || roepen (geen context) [DC 38 (1964)]
III-3-1
|
| 24034 |
roeping |
roeping:
reuping (L267p Maasbree)
|
Roeping. [N 96D (1989)]
III-3-3
|
| 34460 |
roepwoord voor de geit |
geit:
gęi̯t (L267p Maasbree)
|
[N 19, 74e; VC 14, 2l r; L B2, 259e -263-; monogr.; N C, Q 111 add.]
I-12
|
| 34461 |
roepwoord voor de jonge geit |
liemes:
limǝs (L267p Maasbree)
|
[N 19, 74f; VC 14, 2m -r-]
I-12
|
| 24236 |
roerdomp |
rietduiker:
reetduuker (L267p Maasbree)
|
roerdomp
III-4-1
|
| 20819 |
roeren |
roeren:
reuren (L267p Maasbree),
röre (L267p Maasbree)
|
roeren [DC 47 (1972)]
III-2-3
|
| 30668 |
roerstokje |
roerhoutje:
rø̄rhø̜ltjǝ (L267p Maasbree)
|
Stukje hout voor het doorroeren van de verf. [N 67, 53c; div.]
II-9
|
| 25088 |
roest |
roest:
roes (L267p Maasbree, ...
L267p Maasbree),
roest (L267p Maasbree)
|
roest [SGV (1914)] || roest, rood- of bruingele bedekking die aan de oppervlakte van ijzer en staal ontstaat door verbinding met zuurstof, vooral in een vochtige omgeving [roester] [N 81 (1980)]
III-4-4
|
| 25084 |
roesten |
roesten:
roeste (L267p Maasbree)
|
roesten [SGV (1914)]
III-4-4
|
| 21363 |
roezemoezen |
roezemoezen:
Van Dale: roezemoezen, 1. leven, geraas, getier maken; -2. (gew.) een dof, gonzend geluid maken; -3. met bedrijvige drukte en stommelend geluid allerlei kleine bezigheden verrichten, rommelen, scharrelen.
roezemoeze (L267p Maasbree)
|
roezemoezen [SGV (1914)]
III-3-1
|