e-WLD begrippen 

 
 
Filteren... dialect=Q095p plaats=Maastricht

Overzicht

BegripTrefwoord: dialectopgave (plaats)Omschrijving
man, manspersoon kerel: kērəl (Maastricht), man: maan (Maastricht), bij gewone mensen wordt wel gesproken van mene kerel, mene vèènt  mān (Maastricht), ja, t woord mins doch ironisch gebruikt  mān (Maastricht), neen  mān (Maastricht, ... ), manskerel: maanskerel (Maastricht, ... ), mansmens: mansmins (Maastricht), manspersoon: maanspersoon (Maastricht) man || man. (Bestaat er een woord voor man in de beteekenis van echtgenoot?) [DC 05 (1937)] || manskerel || mansmens; manspersoon || manspersoon III-2-2
manchet manchet: manchet (Maastricht, ... ), manchette (Maastricht), mansjet (Maastricht), mansjèt (Maastricht), manzjèt (Maastricht) de boord onder aan de mouw (manchet?) [N 59 (1973)] || manchet || manchet, vaste mouwboord van een overhemd [N 23 (1964)] III-1-3
manchetknoop manchetknoop: ss. sub manchet.  mansjètknoup (Maastricht), manchetknoopje: manchetknäöpkes (Maastricht), manchettenknoop: manchetteknöp (Maastricht), mansjetteknuip (Maastricht), manchettenknoopje: manchetteknuipkes (Maastricht), manchetteknöpkes (Maastricht) [manchetknoop, manchettenknoop] || manchetknoopjes [N 23 (1964)] III-1-3
mand korf: kø̜̄rǝf (Maastricht), kø̜rǝf (Maastricht), mandel: mandǝl (Maastricht), māndǝl (Maastricht) De algemene benaming voor een uit wissen gevlochten mand. Zie ook afb. 284. Uit het materiaal blijkt dat er niet altijd een onderscheid wordt gemaakt tussen de woorden mand en korf. Als dat wel wordt gedaan, duidt men met het eerste woord eerder een mand met oren aan, terwijl men het tweede gebruikt voor een mand met een hengsel (vgl. Janssens, pag. 24 e.v.). Zie ook het lemma ɛkorfɛ.' [N 20, 48; N 40, 37; L 1 a-m; S 23; monogr.] II-12
mandenmaker korvenmaker: kø̜̄rvǝmēkǝr (Maastricht) Iemand die manden en andere producten maakt van wissen. [N 40, 12; N 40, 36; monogr.] II-12
mandenmakersmes mes: męts (Maastricht  [(zonder punt)]  ) Mes waarmee het uiteinde van de wissen wordt aangepunt. Zie ook afb. 272. [N 40, 44] II-12
mandenmakersschaar scheer: šīǝr (Maastricht) Schaar waarmee de mandenmaker de wissen op maat knipt en de uiteinden van de bodemstekken afknipt. Zie ook afb. 267. [N 40, 41; monogr.] II-12
mandijzer ijzer: īzǝr (Maastricht) De ijzeren of loden schijf die bij het vlechten in de mandbodem ligt, zodat de mand niet schuift of omvalt. Zie ook afb. 276. In Weert (L 289) werd de mand met pennen (pęnǝ) vastgezet. [N 40, 65] II-12
mandrin mandrin: mandǝreŋ (Maastricht), māndǝrreŋk (Maastricht) Gipsen ring op de draaischijf waarop het werkstuk wordt geplaatst wanneer het wordt afgewerkt. Zie ook afb. 5. [monogr.] II-8
manen manen: mǭnǝ (Maastricht) Het lange nekhaar bij een paard. Paarden worden vaak onderscheiden naar de kleur van de manen (zie paragraaf 4.1). Zie afbeelding 2.13. [JG 1a, 1b; N 8, 21] I-9