| 20855 |
eten (ww.) |
eten:
ēͅtə (L364p Meeuwen),
éétə (L364p Meeuwen),
ête (L364p Meeuwen),
ɛ.tə (L364p Meeuwen),
Dèè kan ète wi-j einen heimejjer: Die kan bijzonder goed eten
ète (L364p Meeuwen)
|
eten [RND], [ZND 25 (1937)]
III-2-3
|
| 20719 |
etensresten |
afval:
aafval (L364p Meeuwen),
overschot:
ieverschuut (L364p Meeuwen)
|
hoe heten de resten van het eten van mensen [ZND 34 (1940)]
III-2-3
|
| 18047 |
etter |
materie:
mətēri (L364p Meeuwen),
zweersel:
zwērsəl (L364p Meeuwen)
|
Hoe noemt men het geelachtige of gronachtige vocht, dat uit een zweer komt (Nederl. etter, pus) ? [ZND 49 (1958)]
III-1-2
|
| 32843 |
evenaar, tweespanszwenghout |
dobbele [eghaam]:
dǫbǝlǝn [eghaam] (L364p Meeuwen)
|
De balans of het dubbele zwenghout is het dwarse verbindingsstuk tussen een (zwaar) akkerwerktuig en de beide zwenghouten van een tweespan. Zie afb. 99. Bij de betrokken woordtypen hieronder is in (d)wars e.d. steeds de a als klinker aangehouden, ook al beantwoordt aan de dialectvarianten meestal een type met e (dwerg e.d.) of ee (dweers e.d.). Voor het ''...''-gedeelte van sommige varianten zij verwezen naar het lemma ''zwenghout''. De daar onderscheiden typen eegdhaam, eeghaam, eghaam en hun varianten zijn in dit lemma door ''eghaam'' resp. ''eghaam'' gesubstitueerd. [JG 1b + 1c + 1d + 2c; N 11, 34b; N 11A, 104; N 13, 87 add.; N 17, 69b add.; div.; monogr.]
I-2
|
| 32978 |
evene |
evie:
īǝ.vi (L364p Meeuwen)
|
Avena strigosa Schreber. Schrale haver, lichte soort haver, waarvan de korrels niet zo groot worden als die van de Avena sativa L. (zie het lemma ''haver'', 1.2.5) en waarvan de teelt al in de vijftiger jaren in Limburg verdwenen was. In het eerste lid van de samenstelling ossehaver ligt het bijbegrip van iets van een mindere kwaliteit besloten; het staat dan ook tegenover paardehaver: de gewone haver. Zie voor de fonetische documentatie van het woord [haver] het lemma ''haver'' (1.2.5). Zie afbeelding 1, c. [JG 1a, 1b; L 35, 102; monogr.; add. uit A 2, 31]
I-4
|
| 30150 |
ezelsrug |
ezelsrug:
ījǝzǝlsręjx (L364p Meeuwen)
|
Een uit metselstenen vervaardigd en aan weerszijden enigszins overstekend, kapvormig bovendeel van een muur. Zie afb. 43. [N 31, 43a; monogr.]
II-9
|
| 19423 |
fakkel |
fakkel:
fakkel (L364p Meeuwen)
|
In een licht ontvlambare stof gedrenkt stuk hout als verlichtingsmiddel (fakkel, toorts, askel, lont) [N 79 (1979)]
III-2-1
|
| 22485 |
fakkeloptocht |
fakkeltocht:
fakkeltocht (L364p Meeuwen)
|
Een optocht s avonds of s nachts waarbij fakkels meegedragen worden. [N 88 (1982)]
III-3-2
|
| 20172 |
familie |
familie:
familie (L364p Meeuwen),
fəmĭĕlĭĕ (L364p Meeuwen),
stam:
stam (L364p Meeuwen),
volk:
vuik (L364p Meeuwen)
|
familie || het geheel van bloedverwanten van dezelfde naam [familie, volk, parentatie, vriend] [N 87 (1981)]
III-2-2
|
| 22664 |
fanfare |
fanfare:
famfār (L364p Meeuwen),
fənfa:r (L364p Meeuwen)
|
Een muziekkorps dat bestaat uit koperen blaasinstrumenten en slagwerk [fanfare, fanfaar, muziek]. [N 90 (1982)] || Fanfare.
III-3-2
|