| 32309 |
band |
band:
bantj (L382p Montfort),
reep:
ręjp (L382p Montfort)
|
In het algemeen de band die de houten duigen van een vat of kuip omspant en bijeenhoudt. De band is doorgaans van ijzer vervaardigd. Vroeger werden ook houten banden gebruikt. [A 19, 1a; monogr.]
II-12
|
| 34084 |
banden |
banden:
bɛnj (L382p Montfort)
|
Een duidelijk zichtbare spierbundel even boven het begin van de staart aan weerskanten van het staartbeen, die zich ontspant wanneer de koe moet kalven. [N 3A, 111a]
I-11
|
| 21297 |
bandiet |
bandiet:
bandiet (L382p Montfort, ...
L382p Montfort),
deugniet:
deugəneet (L382p Montfort),
schobbejak:
sjobbejak (L382p Montfort, ...
L382p Montfort)
|
bandiet [SGV (1914)] || een gewelddadige schurk [bandiet, schobbert, schobbejak, deugniet, boelmaker] [N 90 (1982)]
III-3-1
|
| 19114 |
bang |
bang:
bang (L382p Montfort),
schijtachtig:
schietətig (L382p Montfort),
schouw:
schoew (L382p Montfort, ...
L382p Montfort)
|
een min of meer beredeneerde vrees van iets hebbend [bang, schouw] [N 85 (1981)] || het gevoel van beklemming en vrees, veroorzaakt door een [wezenlijk of vermeend] dreigend onheil of gevaar [angst, schijt, schrik] [N 85 (1981)]
III-1-4
|
| 18848 |
bangerik |
bangerik:
bangerik (L382p Montfort),
bangərik (L382p Montfort),
enne bangerik (L382p Montfort),
schijthuis:
e sjie‧thoe‧s (L382p Montfort),
schie‧thoe‧s (L382p Montfort),
schouwerik:
enne sjoewerik (L382p Montfort),
sjoewerik (L382p Montfort),
schouweschijter:
sjoewe-sjieter (L382p Montfort)
|
bangerik [schiethoes] [N 07 (1961)] || iemand die altijd bang is [bloodaard, coion, bangerik] [N 85 (1981)]
III-1-4
|
| 21886 |
bank van lening |
bank van lening:
bank van leening (L382p Montfort),
lommerd:
Van Dale: lommerd, bank van lening, pandjeshuis.
lommerd (L382p Montfort),
pandjeshuis:
pandjeshoes (L382p Montfort),
pandjeshuis (L382p Montfort)
|
de instelling van gemeente of particulieren waar men geld krijgt op onderpand van onroerende goederen [bank van lening, lommerd, pandjeshuis] [N 89 (1982)]
III-3-1
|
| 31319 |
bankschroef |
bankschroef:
baŋkšruf (L382p Montfort),
schroefbank:
šruf˱baŋk (L382p Montfort)
|
In het algemeen het werktuig dat door metaalbewerkers wordt gebruikt om werkstukken vast te zetten. Het bestaat uit twee bekken waarvan de ene aan de werkbank is bevestigd en de andere door middel van een draadspil open en dicht kan worden gedraaid. Tussen de bekken wordt het te bewerken voorwerp vastgeklemd. Het lemma bevat ook benamingen voor de staartbankschroef en de parallelbankschroef. De staartbankschroef is aan de onderzijde voorzien van een pin waarmee dit werktuig in of aan de werkbank kan worden vastgemaakt. De parallelbankschroef ontleent haar naam aan het feit dat de klemvlakken van de bekken ervan zich bij het open- en dichtdraaien evenwijdig van respectievelijk naar elkaar toe bewegen. Dit type bankschroef wordt met behulp van schroefbouten op het werkvlak van de werkbank vastgezet. De staartbankschroef is doorgaans gesmeed uit staal terwijl de parallelbankschroef meestal uit gietstaal is vervaardigd. Zie ook afb. 57. Een aantal Vlaamse zegslieden (K 353, P 176b) kennen verder nog lichte en zware bankschroeven. Het is echter niet duidelijk welk type bankschroef zij hiermee bedoelen. [N 33, 204a; N 64, 31a-b; N 66, 12a-b; monogr.]
II-11
|
| 31323 |
bankschroefbekken |
bankschroefbekken:
baŋkšruf˱bɛkǝ (L382p Montfort)
|
Het vaste en het beweegbare deel van de bankschroef waartussen het werkstuk wordt vastgeklemd. De beide delen worden door een aantal zegslieden (Q 95, 121c) ook met het enkelvoudige bek aangeduid. Zie ook het Wnt II.1, kol. 1558 sv. bek 4c. [N 33, 207]
II-11
|
| 31320 |
bankschroefbus |
hart:
hɛrt (L382p Montfort)
|
De metalen bus in het vaste deel van de bankschroef, waarin de bankschroefspil ronddraait. [N 33, 205]
II-11
|
| 31322 |
bankschroefsleutel |
bankschroefsleutel:
baŋkšrufslø̜tǝl (L382p Montfort)
|
Een door de kop van de bankschroefspil gestoken metalen staafje dat dient om deze rond te draaien. Op deze wijze kan de bankschroef geopend en gesloten worden. Zie ook afb. 57. [N 33, 206]
II-11
|