| 32984 |
mais |
maïs:
męi̯s (L288a Ospel)
|
Zea mays L. Hoogopschietende graansoort met bloeikolven. Vroeger (in Q 14 wordt gepreciseerd: "vóór 1915") alleen als kippevoer bekend; maar de laatste decennia hoe langer hoe meer geteeld als veevoeder. Maïs wordt tegenwoordig op rijen gezet met een afstand van ongeveer 50 cm. Turkentarwe (naar de vreemde herkomst) was de oude en vrij algemene Zuidnederlandse benaming die door het veel kortere maïs verdrongen werd. Het type korentjestarwe, lett. "korreltjes-tarwe", dial. ''kurkentarwe'', is wel een volksetymologie van turkentarwe; in de veelvuldig voorkomende doubletten verschilt alleen de eerste medeklinker. De Vorsense opgave pǝtruk komt uit het Waalse peûs d''trouc'' (pois de Turc), "erwt uit Turkije". Zie afbeelding 1, g.' [N P, 22; JG 1a, 1b; L lijst graangewassen, 4; monogr.; add. uit N 15, 1b]
I-4
|
| 32994 |
maiskolf |
kolf:
kǫlǝf (L288a Ospel)
|
Het vruchtbeginsel van de maïsplant. In L 269a wordt het vrouwelijk vruchtbeginsel (kolf) anders benoemd dan het mannelijk beginsel (aar). Zie afbeelding 1, g, 1. [N Q, 20; monogr.]
I-4
|
| 19110 |
maken |
maken:
maken (L288a Ospel)
|
maken [DC 02 (1932)]
III-1-4
|
| 27004 |
maken van een leger |
legeren:
lē̜gǝrǝ (L288a Ospel)
|
[II, 79b]
II-4
|
| 20205 |
man |
mens:
mins (L288a Ospel, ...
L288a Ospel)
|
man [RND], [RND]
III-3-1
|
| 24203 |
man, mannelijke zangvogel |
mannetje:
menke (L288a Ospel)
|
mannelijke zangvogel (tersel) [N 83 (1981)]
III-4-1
|
| 20154 |
man, manspersoon |
man:
mân (L288a Ospel),
mens:
mins (L288a Ospel)
|
man || man. (Bestaat er een woord voor man in de beteekenis van echtgenoot?) [DC 05 (1937)]
III-2-2
|
| 26825 |
mand |
ben:
bɛn (L288a Ospel),
mand:
maŋ (L288a Ospel, ...
L288a Ospel)
|
De algemene benaming voor een uit wissen gevlochten mand. Zie ook afb. 284. Uit het materiaal blijkt dat er niet altijd een onderscheid wordt gemaakt tussen de woorden mand en korf. Als dat wel wordt gedaan, duidt men met het eerste woord eerder een mand met oren aan, terwijl men het tweede gebruikt voor een mand met een hengsel (vgl. Janssens, pag. 24 e.v.). Zie ook het lemma ɛkorfɛ.' [N 20, 48; N 40, 37; L 1 a-m; S 23; monogr.] || Mand waarin turf gedragen wordt. [I, 73a]
II-12, II-4
|
| 32460 |
mandenmaker |
korver:
kø̜rvǝr (L288a Ospel),
mandenmaker:
ma.ŋǝmē̜kǝr (L288a Ospel)
|
Iemand die manden en andere producten maakt van wissen. [N 40, 12; N 40, 36; monogr.]
II-12
|
| 32495 |
mandenmakersschaar |
korfscheer:
kǫrǝfsxīǝr (L288a Ospel)
|
Schaar waarmee de mandenmaker de wissen op maat knipt en de uiteinden van de bodemstekken afknipt. Zie ook afb. 267. [N 40, 41; monogr.]
II-12
|