| 18702 |
jongensblouse |
bloes:
bloes (L299p Reuver)
|
jongensblouse, ruime bovenkledingstuk met band of elastiek in de taille [N 23 (1964)]
III-1-3
|
| 33341 |
jongste knecht, manusje van alles |
knechtje:
knɛxjǝ (L299p Reuver)
|
Hulpje op de boerderij. In dit lemma is alleen datgene opgenomen wat nog niet in de lemma''s "knecht, algemeen" (1.3.12) of "koehoeder" (1.3.14) is behandeld. Vaak echter wordt de koejongen ook voor allerlei kleinere karweitjes op en om de boerderij ingezet. Onder klooier wordt een varkenshoeder verstaan. Een aanspender (afgeleid van ''aanspannen'') is een beginneling, die pas van school komt. Voor de fonetische documentatie van het woord (knecht) zie het lemma "knecht, algemeen" (1.3.12). [N M, 1c; monogr.]
I-6
|
| 21335 |
jood |
jood:
joed (L299p Reuver, ...
L299p Reuver)
|
jood [SGV (1914)]
III-3-1, III-3-3
|
| 23211 |
judas |
judas:
judas (L299p Reuver)
|
Judas [SGV (1914)]
III-3-3
|
| 24623 |
judaspenning |
judaspenning:
WLD
Judaspenning (L299p Reuver)
|
Judaspenning (lunaria biënnis). sierplant met grote bladeren en meestal donker roodpaarse, zelden witte, bloemen. De onderste bladeren en die van de rozet zijn diep ingesneden bij de steel en spits aan de top, de bovenste haast ongesteeld. De plant wordt [N 92 (1982)]
III-4-3
|
| 21336 |
juffrouw |
juffer:
juffer (L299p Reuver),
juffrouw:
juffrouw (L299p Reuver, ...
L299p Reuver)
|
hoe spreekt u een ongetrouwde vrouw aan? [juffer, juffrouw, juf, uffrouw] [N 87 (1981)] || juffer [SGV (1914)]
III-3-1
|
| 17607 |
jukbeen |
jukbeen:
jukbein (L299p Reuver)
|
Jukbeen: het wangbeen onder het oog (koon). [N 84 (1981)]
III-1-1
|
| 18192 |
jurk |
kleed:
kleid (L299p Reuver),
veur zulle det kleid mòtte lostorne veurdet veur ⁄t kònne verangere (L299p Reuver)
|
jurk, japon, kleed van een vrouw [pon] [N 24 (1964)] || Jurk. We zullen die jurk helemaal moeten lostornen voor we ’m kunnen veranderen. [DC 39 (1965)]
III-1-3
|
| 20697 |
jus, vleesnat |
saus:
Nieuwe [spelling]
saus (L299p Reuver)
|
Saus of jus (sop?) [N 16 (1962)]
III-2-3
|
| 18232 |
juweel |
steen:
sjtein (L299p Reuver)
|
een geslepen edelsteen die als sieraad dient [juweel, edelsteen, bijou, bagge] [N 86 (1981)]
III-1-3
|