| 33073 |
hok opbinden |
binden:
bęnjǝ (L420p Rotem)
|
Het leggen van een band om de koppen van de schoven als deze in een hok bijeengezet worden. Het voorwerp van het werkwoord is steeds "hok, stuik". De volgorde van de varianten van het type binden is zoals in het lemma ''schoven binden'' (4.6.2). [N 15, 33; monogr.]
I-4
|
| 24324 |
hommel |
druiltje:
ook in ZND 01, a-m
dreuilke (L420p Rotem),
hommel:
ook in ZND 01, a-m
hoemel (L420p Rotem)
|
hommel [ZND 27 (1938)]
III-4-2
|
| 25062 |
homp, brok, klont |
klot:
klot (L420p Rotem)
|
kluit [ZND 28 (1938)]
III-4-4
|
| 19784 |
hond |
hond:
hoend (L420p Rotem),
o.nt (L420p Rotem),
oend (L420p Rotem),
oͅnt (L420p Rotem)
|
hond [Goossens 1b (1960)], [ZND 01 (1922)], [ZND 08 (1925)], [ZND 21 (1936)]
III-2-1
|
| 19782 |
hondenhok |
hondskooi:
huntskōi̯ (L420p Rotem)
|
hondenhok [ZND 38 (1942)]
III-2-1
|
| 21622 |
honderd frank |
honderd frank:
ps. omgespeld volgens Frings.
hundərt fraŋ (L420p Rotem),
plaat:
ps. omgespeld volgens Frings.
ən plāt (L420p Rotem),
plaat van honderd frank:
ps. omgespeld volgens IPA.
ən plāt fan undərt fraŋ (L420p Rotem)
|
100 franc, een ~ (wit metaal) [N 21 (1963)]
III-3-1
|
| 21043 |
honing |
honing:
huneŋ (L420p Rotem),
hūǝneŋ (L420p Rotem),
ūǝneŋ (L420p Rotem),
ūǝnǝŋ (L420p Rotem)
|
Produkt door de bijen uit bloemvocht of nectar bereid en afgezet in de cellen van de raten. Honing is een zoete stof die door mensen als voedingsmiddel wordt gebruikt. [N 63, 43b; N 63, 111; L 1a-m; L 35, 105; S 14; S 38, JG 1a+1b; JG 2b-5; Ge 37, 128; A 9, 8; monogr.]
II-6
|
| 28675 |
honingpers |
pers:
pēę.s (L420p Rotem)
|
Apparaat waarmee de gevulde honingraten geperst worden om zo de honing te oogsten. De honingpers was al in gebruik bij de korfteelt. Men kent verschillende vormen vervaardigd van onder meer eike- of beukehout. Een honingpers is voorzien van een kuip waarin de geperste honing opgevangen wordt. Verder is er een hendel en een schroef waarmee men het persblok vastdraait op de zak met ruwe honing. [N 63, 122a; JG 1a+1b; JG 2b-5; N 63, 122c; monogr.]
II-6
|
| 17570 |
hoofd |
kop:
de aojere van zəne kop (L420p Rotem)
|
de aderen van zijn voorhoofd [ZND 19 (1936)]
III-1-1
|
| 32771 |
hoofdbalken van de eg |
zijbalken:
(sg zi ̞iba.lǝk)
zi ̞i̯bɛ.lǝk (L420p Rotem)
|
De rechte of lichtelijk gebogen, zwaardere balkjes van het egraam, die door de lichtere scheien op een bepaalde afstand van elkaar gehouden worden. Meestal zijn - vooral bij de vierhoekige eg - in deze balken de tanden aangebracht. Voor de plaatsen waar men voor de hoofdbalken van de eg geen aparte term gebruikt, zie men het vorige lemma. [JG 1a + 1b; N 11, 69a; N 11A, 155a; monogr.]
I-2
|