| 18647 |
huifkar |
huifkar:
hǫu̯fkār (Q241p Rutten)
|
Benaming voor een hoogkar waarop men een huif gezet heeft, zodat de kar voor personenvervoer gebruikt kon worden (bijv. bij kerk- en marktbezoek). Soms werd de huifkar ook voor vrachtvervoer, bijv. van meel, gebruikt. Zie ook het lemma molenkar in wld II.3. De huif was een linnen doek die over houten hoepels gespannen werd. Deze hoepels werden op hun beurt tegen de zijkanten van de kar bevestigd. Bovendien hing men aan de kar een trede, die het instappen vergemakkelijkte. [N 17, 10a + 15; N G, 51; JG 1a; S 15; L 27, 33; L 1a-m; R 3, 61; monogr.]
I-13
|
| 17997 |
huiveren |
schuiveren:
chuivere (Q241p Rutten, ...
Q241p Rutten)
|
Huiveren (beven, rillen van de kou of van schrik) [ZND 21 (1936)] || huiveren (beven, rillen van de kou of van schrik) [ZND 27 (1938)]
III-1-2
|
| 19886 |
huurhuis |
huurhuis:
huurhous (Q241p Rutten)
|
huurhuis [ZND 27 (1938)]
III-2-1
|
| 21563 |
ijken |
pegelen:
pɛjgǝlǝ (Q241p Rutten)
|
De gewichten van de bascule ijken. Dit geschiedde jaarlijks door een overheidsfunctionaris. [Coe 262; Grof 287]
II-3
|
| 26392 |
ijs kappen |
(ijs) kappen:
kapǝ (Q241p Rutten)
|
Het ijs rond het molenrad wegkappen. [Jan 95; Coe 78; Grof 96]
II-3
|
| 31623 |
ijsnagels |
ijsnagelen:
ɛj.snø̜̄.gǝl (Q241p Rutten)
|
Hoefnagels in verschillende lengtes, voorzien van beitel- of wigvormige kop, waarmee bij gladheid het hoefijzer wordt vastgezet. Zie ook afb. 234. De ijsnagel is slechts geschikt voor kortstondig gebruik. Bij langere periodes van gladheid wordt het hoefijzer voorzien van al dan niet uitneembare kalkoenen. Zie ook de toelichting bij dat lemma. Zie voor het woordtype ɛijsnagelɛ ook Limburgs Idioticon s.v. ijsnagel: "Bijzonder slach van nagels waar men de peerden meê scherp zet in den winter. Geh. Beringen."' [N 33, 367b; N 33, 371; JG 1a; JG 1b; JG 1d; JG 2b; monogr.]
II-11
|
| 25154 |
ijspegel |
ijskegel:
ps. letterlijk overgenomen.
ijskägēͅl (Q241p Rutten)
|
ijskegel [ZND 36 (1941)]
III-4-4
|
| 18913 |
ijver |
ijver:
heͅ heͅt vøl ivor (Q241p Rutten)
|
Hij heeft veel ijver. [ZND 36 (1941)]
III-1-4
|
| 26412 |
ijzeren banden |
ijzeren banden:
ęjzǝrǝ bɛ̄.n (Q241p Rutten)
|
IJzeren banden waarmee het uiteinde van de molenboom wordt versterkt teneinde klieven van het hout tegen te gaan. Zie ook afb. 74. [Jan 75; Coe 67; Grof 90]
II-3
|
| 32907 |
ijzeren gaffel, oogstgaffel |
gaffel:
gā.fǝl (Q241p Rutten)
|
Twee- of drietandige ijzeren vork, met lange, enigszins gebogen tanden en een lange houten steel, gebruikt om hooi of korenschoven op te steken en op de wagen te laden. Zie afbeelding 10, b. Voor het voorkomen van de term riek en van varianten van het type gāfel, zie de toelichting bij het lemma ''houten gaffel''. Voor de fonetische documentatie van het woorddel (hooi) zie het lemma ''hooi''.' [N 18, 27; JG 1a, 1b; A 28, 2; L 1 a-m; L 16, 18a; L B2, 241; Lu 6, 2; S 9; Wi 3; Av 1 III 5a, b; monogr.]
I-3
|