| 18647 |
huifkar |
huifkar:
hø̜i̯fkɛr (P052p Schulen)
|
Benaming voor een hoogkar waarop men een huif gezet heeft, zodat de kar voor personenvervoer gebruikt kon worden (bijv. bij kerk- en marktbezoek). Soms werd de huifkar ook voor vrachtvervoer, bijv. van meel, gebruikt. Zie ook het lemma molenkar in wld II.3. De huif was een linnen doek die over houten hoepels gespannen werd. Deze hoepels werden op hun beurt tegen de zijkanten van de kar bevestigd. Bovendien hing men aan de kar een trede, die het instappen vergemakkelijkte. [N 17, 10a + 15; N G, 51; JG 1a; S 15; L 27, 33; L 1a-m; R 3, 61; monogr.]
I-13
|
| 19693 |
huis, woning |
huis:
hy(3)̄s (P052p Schulen)
|
huis [ZND 34 (1940)]
III-2-1
|
| 24172 |
huismus, mus |
mus:
mɛs (P052p Schulen, ...
P052p Schulen)
|
mus [ZND 01 (1922)], [ZND 14 (1930)]
III-4-1
|
| 17997 |
huiveren |
beveren:
bèvere (P052p Schulen),
huiveren:
hèvere (P052p Schulen)
|
Huiveren (beven, rillen van de kou of van schrik) [ZND 21 (1936)] || huiveren (beven, rillen van de kou of van schrik) [ZND 27 (1938)]
III-1-2
|
| 19886 |
huurhuis |
huurhuis:
hierhuiəs (P052p Schulen)
|
huurhuis [ZND 27 (1938)]
III-2-1
|
| 21333 |
huurpenning |
werdel:
WNT: werdel - wordel, weerdel, werrel, warrel, weddel -, 1) Spinschijfje, b) Een derg. voorwerp als onderpand of teeken van contract gegeven bij het aangaan van een dienstverplichting (en bij feitelijke indiensttreding omgeruild tegen het drinkgeld, de godspenning vand. ook: drinkgeld, fooi, godspenning.
w⁄ōͅdəl (P052p Schulen)
|
Hoe noemt men de huurpenning (geldstuk door boeren aan dienstpersoneel gegeven bij t huren)? [ZND 16 (1934)]
III-3-1
|
| 19089 |
iemand uitschelden |
verwijten:
immand verwijten (P052p Schulen)
|
Op iem. schelden, iem. uitschelden. Geef de gemeenzame uitdrukkingen op en zet tussen twee haakjes welke als "gemeen"of "plat"beschouwd worden. [ZND 34 (1940)]
III-1-4
|
| 21563 |
ijken |
pegelen:
de gewichate pegelen (P052p Schulen)
|
De gewichten ijken"(de gewichten van de winkeliers nazien of ze nog juist zijn). [ZND 36 (1941)]
III-3-1
|
| 31623 |
ijsnagels |
ijsnagels:
ē̜ǝsnā.gǝls (P052p Schulen)
|
Hoefnagels in verschillende lengtes, voorzien van beitel- of wigvormige kop, waarmee bij gladheid het hoefijzer wordt vastgezet. Zie ook afb. 234. De ijsnagel is slechts geschikt voor kortstondig gebruik. Bij langere periodes van gladheid wordt het hoefijzer voorzien van al dan niet uitneembare kalkoenen. Zie ook de toelichting bij dat lemma. Zie voor het woordtype ɛijsnagelɛ ook Limburgs Idioticon s.v. ijsnagel: "Bijzonder slach van nagels waar men de peerden meê scherp zet in den winter. Geh. Beringen."' [N 33, 367b; N 33, 371; JG 1a; JG 1b; JG 1d; JG 2b; monogr.]
II-11
|
| 25154 |
ijspegel |
ijspinnetje:
Opm. ij = ai in bijv. naiteren.
ijspinnekes (P052p Schulen)
|
ijskegel [ZND 36 (1941)]
III-4-4
|