| 20429 |
huwelijk |
trouw, de -:
den trouw (L245b Tienray),
trouwerij:
de trouwerij (L245b Tienray)
|
de plechtigheid waarbij het samenleven van een man en een vrouw wettelijk geregeld wordt [huwelijk, trouw, trouwerij] [N 87 (1981)]
III-2-2
|
| 24049 |
huwelijksafkondigingen |
roepen:
rüüp (L245b Tienray)
|
De huwelijksafkondigingen, huwelijksgeboden, de "roepen", de "geboden". [N 96D (1989)]
III-3-3
|
| 23516 |
huwelijksmis |
trouwmis:
trouwmis (L245b Tienray)
|
De huwelijksmis, bruidsmis [broedsmaes]. [N 96D (1989)]
III-3-3
|
| 20022 |
hyacint |
hyacint:
± Veldeke \'als in \'t Ned.\'
hyacint (L245b Tienray)
|
Hyacint (hyacinthus oriëntalis). Bloemdek met naar buiten omgebogen slippen; bol platrond met witte of violette buitenmantel. De bladeren zijn vlezig, tot 2 cm breed. De bloemstelen zijn tijdens de bloei ineengebogen, met een klein schutblaadje, de meeldr [N 92 (1982)]
III-2-1
|
| 21667 |
hypotheek |
hypotheek:
Note v.d. invuller:
hypothieëk (L245b Tienray)
|
de geldsom die verstrekt wordt op een onderpand bestaande uit bijv. onroerend goed [hypotheek, rippeteek] [N 89 (1982)]
III-3-1
|
| 21216 |
identiteitskaart |
identiteitsbewijs:
identiteitsbewijs (L245b Tienray)
|
de gelegaliseerde kaart waaruit iemands identiteit blijkt [identiteitsbewijs, indentie-bewijs, eenzelvigheidsbewijs] [N 90 (1982)]
III-3-1
|
| 21793 |
iemand graag mogen |
goed kunnen lijden:
goed kunne lieje (L245b Tienray)
|
iemand graag mogen [bestaan op, lijden, zetten] [N 85 (1981)]
III-3-1
|
| 19296 |
iemand hinderen |
hinderen:
hindere (L245b Tienray),
tegenhouden:
tègehalde (L245b Tienray)
|
iemand beletten zijn werk uit te voeren [mishandelen, verhinderen] [N 85 (1981)] || iemand bij zijn werk storen of ophouden [plagen, steken, hinderen] [N 85 (1981)]
III-1-4
|
| 19232 |
iemand iets op het hart drukken |
de wacht aanzeggen:
(dit heeft echter in dreigen de betekenis).
de wácht anzegge (L245b Tienray)
|
iemand iets met nadruk aanbevelen opdat hij het niet vergeten of verzuimen zal [de wacht aanzeggen, bokstapelen] [N 85 (1981)]
III-1-4
|
| 18941 |
iemand iets verwijten |
verwijten:
verwiete (L245b Tienray)
|
iemand wijzen op een schuld of tekortkoming, of hem daarmee belasten [voorstoten, voorschieten, verwijten] [N 85 (1981)]
III-1-4
|