e-WLD begrippen 

 
 
Filteren... plaats=Vroenhoven

Overzicht

Gevonden: 1550
BegripTrefwoord: dialectopgave (plaats)Omschrijving
grote knikker bom: bom (Vroenhoven) Knikker: de grote (glazen of stenen). [ZND 16 (1934)] III-3-2
grove stem grove stem: ĕn groaf stum (Vroenhoven), zware stem: ən žūr støm (Vroenhoven) grove stem [ZND 24 (1937)] III-3-1
guit, schalk snaak: snōͅk (Vroenhoven), strop: strŭp (Vroenhoven) guit (grappenmaker) [ZND 01 (1922)] III-1-4
gunnen gunnen: gunne (Vroenhoven, ... ) Ge moet hem dat geluk gunnen [ZND 24 (1937)] || Ik zal u ook iets gunnen [ZND 24 (1937)] III-1-4
guur, kil en schraal weer killig (weer): kŭllich weēr (Vroenhoven), koel (weer): kōͅl wēͅ‧r (Vroenhoven), kø͂ͅl (Vroenhoven), koelig: kullich (Vroenhoven) kil [ZND 27 (1938)] || kil weer [ZND 27 (1938)] III-4-4
haag heg: hek (Vroenhoven) Omheining van levend hout ter afpaling van een erf of een stuk land. Men kent verschillende soorten hagen onder andere beukenhaag, elzenhaag, ligusterhaag, meidoornhaag, taxushaag en vlierhaag. [N 14, 62; RND 20; Wi 9; S 13, add.; Vld.; A 25, 4a; L 1a-m; L B2, 279; JG 1b, add.; L 32, 45; monogr.] I-8
haagappel haagappel: zie ook ZND01, a-m en u 79, apart ingevoerd  hōͅgappəl (Vroenhoven) haagappel, kleine steenvrucht vd haag- of meidoorn [ZND 24 (1937)] III-4-3
haam haam: hǭm (Vroenhoven) Kraagvormig halsjuk van een trekpaard dat op de schouderbladen rust en zich met de bewegende schouders kan meebewegen. Het bestaat voornamelijk uit twee gebogen haamspanen (cf. lemma Haamspanen) die door middel van een haamslot (cf. lemma Haamslot) aan elkaar worden vastgemaakt. Om de nek van het paard te beschermen zijn aan de binnenkant van de haamspanen kussens aangebracht (cf. lemma Haamkussen). Aan de trekhaken van het haam (cf. lemma Trekhaken, trekogen) worden de strengen bevestigd (cf. lemma Strengen) waarmee het paard trekt. Het woord is in heel Limburg mannelijk. [JG 1a, 1b; N 13, 1; L 1 a-m; L 26, 1; R 3, 60; S 12; monogr.] I-10
haamkap deksel: dęksǝl (Vroenhoven) Leren kap boven de plaats waar de twee haamkussens samenkomen, die dient om inwateren te beletten. [JG 1a, 1b; N 13, 8; N 36, 9b; monogr.] I-10
haamkussen kussens: køsǝs (Vroenhoven) De met stro of paardehaar gevulde binnenbekleding van het haam die voorkomt dat de nek van het paard doorgeschaafd wordt. Zie ook lemma Kussenleder. Daar het twee kussens betreft, zijn veel opgaven in het meervoud. [JG 1a, 1b; N 13, 3; N 36, 15; monogr.] I-10