| 33950 |
kussenleder |
balken:
(enk)
balǝk (L289p Weert)
|
Leren bekleding van de haamkussens. [N 13, 4; N 36, 17]
I-10
|
| 19632 |
kussensloop |
kustijk:
kössteek (L289p Weert, ...
L289p Weert),
køͅstēk (L289p Weert, ...
L289p Weert),
kustreksel:
køͅstreͅksəl (L289p Weert)
|
Hoe noemt u de overtrek van een hoofdkussen? (kussensloop, kussensloof, kussenzak, fluwijn) [N 104 (2000)] || kussenovertrek, kussensloop || kussensloop [SGV (1914)]
III-2-1
|
| 18657 |
kussentje op het hoofd |
kussentje:
köske (L289p Weert)
|
kussentje op het hoofd bij het dragen van korven [vritsjel, wusj] [N 25 (1964)]
III-1-3
|
| 33842 |
kwaadaardig roepen |
kweken:
kwēkǝ (L289p Weert)
|
[N 8, 47 en 67]
I-9
|
| 19314 |
kwaadspreekster |
klep:
klep (L289p Weert),
kwek:
kwek (L289p Weert),
schandaal:
schandaal (L289p Weert, ...
L289p Weert),
zwetsmuil:
zwetsmoel (L289p Weert)
|
een vrouw die graag kwaad spreekt [kwadetong, vuiletong, kommeer, blameer, klapei] [N 85 (1981)] || vrouw die gaarne kwaadspreekt [ZND 29 (1938)]
III-1-4
|
| 18981 |
kwaadspreker |
schandaler:
schandaler (L289p Weert)
|
iemand die altijd kwaad spreekt van anderen [insteker] [N 85 (1981)]
III-1-4
|
| 17983 |
kwaal |
kwaal:
kwaol (L289p Weert),
kwoal (L289p Weert, ...
L289p Weert,
L289p Weert)
|
kwaal [DC 02 (1932)] || Kwaal: langdurige of telkens terugkerende ziekte (kwaal, klets, muik). [N 84 (1981)]
III-1-2
|
| 24366 |
kwabaal en puitaal |
aalpuit:
oalpoet (L289p Weert),
klein soort paling
aolpoêt (L289p Weert)
|
puitaal || puitaal (kwabaal) [SGV (1914)]
III-4-2
|
| 24341 |
kwaken |
kwaken:
kwākǝ (L289p Weert),
WLD
kwake (L289p Weert),
kweken:
WLD
kwekke (L289p Weert)
|
Het geluid dat de koninginnen maken net vóór ze uit de cel komen. Waarschijnlijk luistert de jonge, nog niet uitgelopen moer, of zij antwoord van een mogelijke mededingster krijgt op dit gekwaak. Als dit niet het geval is, kan ze de moercel verlaten. [N 63, 32a; N 63, 33a; Ge 37, 43] || Hoe noemt u een kwakend geluid maken, gezegd van kikkers (kwaken) [N 83 (1981)]
II-6, III-4-2
|
| 28516 |
kwaker |
kwaker:
kwākǝr (L289p Weert)
|
Koningin die vlak vóór het uit de cel komen een dof, kwakend geluid laat horen. [N 63, 32b; N 63, 32a; N 63, 33b]
II-6
|