| 30173 |
verdiept werk |
terugliggend:
trø̜kleqǝntj (L289p Weert),
terugvoeg:
trø̜k˲vōx (L289p Weert)
|
Ten opzichte van de metselstenen dieper liggend voegwerk. [N 32, 34b; monogr; N 32, 29d.]
II-9
|
| 24634 |
verdord |
dor:
dör (L289p Weert),
± WLD
dör (L289p Weert)
|
dor || Uitgedroogd, dood, gezegd van planten en plantendelen (dor, verpieterd). [N 82 (1981)]
III-4-3
|
| 25362 |
verdoven |
bedwelmen:
bǝdwɛlǝmǝ (L289p Weert),
verdoven:
vǝrdǫwvǝ (L289p Weert)
|
Het slachtvee verdoven alvorens het de keel door te snijden. Woordtypen als "schieten", "doodslaan", "houwen", "pin indrijven" geven aan hoe het verdoven in zijn werk gaat. [N 28, 6; N 28, 12b; monogr.]
II-1
|
| 18823 |
verdriet; verdriet doen |
ellende:
elendj (L289p Weert),
leed:
leïd (L289p Weert),
nodigheid:
cf. Weijnen Etymologisch dialectwoorden boek p. 136-137 s.v. noeiïgheid
noeëjichheit (L289p Weert),
trubbels:
tröbbels (L289p Weert),
verdriet:
verdreet (L289p Weert)
|
een treurige stemming, zieleleed, kwelling van het gemoed, verdriet [trubbel, spijt, pijn, lijden, deer, vliem] [N 85 (1981)] || verdriet
III-1-4
|
| 34155 |
verdrogen |
verzijen:
verzejǝ (L289p Weert)
|
Minder melk gaan geven wegens drachtigheid. [N 3A, 72a]
I-11
|
| 17936 |
verdwenen |
foetsie:
foetsie (L289p Weert),
weg:
weg (L289p Weert)
|
Weg, verdwenen: niet meer ter plaatse aanwezig (weg, verdwenen, rits, foetsie). [N 84 (1981)]
III-1-2
|
| 28622 |
verenigen van zwermen |
bijeengoezen:
bi-jęjnguzǝ (L289p Weert),
omzetten:
ømzɛtǝ (L289p Weert),
verenigen:
vǝręjnǝgǝ (L289p Weert)
|
Wanneer een afgezwermd of afgejaagd volk of een opzetter in de winter te zwak is geworden, wordt dit volk of die opzetter verenigd met andere volken. Ook moet men vaak volken verenigen, wil men op het einde van het bijenjaar zoveel mogelijk nieuwe volken hebben. Bij het verenigen van twee volken moeten zij dezelfde geur krijgen om afstoting en gevechten te vermijden. Hiervoor kan de imker gebruik maken van verschillende technieken. Hij kan de bijen besproeien of besprenkelen met een geurafscheidende vloeistof of met suikerwater, of de bijen beroken. Het urineren in kasten of korven om eenzelfde geur te krijgen is een verouderde methode. De informant van L 271 zegt dat oude imkers vroeger een voor- en nazwerm in een lege korf deden. Dan ging er een doek over. Vervolgens werd de korf beplast, waarna hij geschud werd. Ook Eeckhout (pag. 191) vermeldt dit gebruik voor één plaats (Geraardsbergen), maar zegt dat deze methode zo goed als uitgestorven is. [N 63, 95a, N 63, 95b; N 63, 95c; N 63, 97; monogr.]
II-6
|
| 22058 |
verenmijt |
verenmijt:
vaeremieet (L289p Weert)
|
Hoe noemt U in Uw dialect de volgende ziekten: vedermijten: tasten de veren aan, vaak met weinig zichtbare schade. [N 93 (1983)]
III-3-2
|
| 22179 |
verenschurftmijt |
verenmijt:
vaeremieet (L289p Weert)
|
Hoe noemt U in Uw dialect de volgende ziekten: verenschurftmijt: onderhuids, 1/3 mm, afbraak van veren; veroorzaakt de zogeheten ruiziekte. [N 93 (1983)]
III-3-2
|
| 30596 |
verf |
verf:
vɛrǝf (L289p Weert)
|
Vloeibare substantie, gewoonlijk bestaande uit een poedervormige, kleurgevende stof en een bindmiddel. Verf wordt met behulp van een kwast, een roller of een spuit opgebracht, waarna zij in een harde laag opdroogt. [Wi 54; S 39; L A1, 82; N 67, 18a; monogr.]
II-9
|