| 20349 |
kleindochter |
enkel (du.):
cf. VD D-N s.v. "Enkel
énkəl (Q278p Welkenraedt),
kleindochter:
klengdouweter (Q278p Welkenraedt)
|
kleindochter [ZND 11 (1925)]
III-2-2
|
| 20347 |
kleinkinderen |
enkel (du.):
mv.: enkele!; cf. VD D-N s.v. "Enkel"(kleinzoon, - kind), "Enkelin"(kleindochter), "Enkelkind", "Enkelsohn", "Enkeltochter
enkəl (Q278p Welkenraedt),
kleinkinder:
klengkenger (Q278p Welkenraedt)
|
kleinkind [ZND 11 (1925)]
III-2-2
|
| 20348 |
kleinzoon |
enkel (du.):
cf. VD D-N s.v. "Enkel
énkəl (Q278p Welkenraedt)
|
kleinzoon [ZND 11 (1925)]
III-2-2
|
| 21337 |
kletswijf |
kakel:
n kâkel (Q278p Welkenraedt),
kekel:
ne kêkelje (Q278p Welkenraedt),
waggel:
ne waggel (Q278p Welkenraedt)
|
Hoe heet een vrouw die veel babbelt [ZND 27 1938)]
III-3-1
|
| 24536 |
klit |
klit:
klet (Q278p Welkenraedt)
|
klis [ZND 01 (1922)]
III-4-3
|
| 20950 |
klokhuis |
kits:
keͅtš (Q278p Welkenraedt)
|
klokhuis (het binnenste van een appel) [ZND 17 (1935)]
III-2-3
|
| 33338 |
knecht, algemeen |
knecht:
knɛǝt (Q278p Welkenraedt)
|
[L 1, a-m; S 26; Wi 8; monogr.; add. uit S 6]
I-6
|
| 21058 |
kneuzen |
blutsen:
bleutschen (Q278p Welkenraedt),
blytšə (Q278p Welkenraedt)
|
blutsen, kneuzen (van appelen): de appelen niet blutsen [ZND 21 (1936)]
III-2-3
|
| 17677 |
knie |
knie:
kne.i (Q278p Welkenraedt)
|
knie [RND]
III-1-1
|
| 22363 |
knikker |
huif:
hy(3)̄f (Q278p Welkenraedt, ...
Q278p Welkenraedt),
spele met huve (Q278p Welkenraedt),
mergel:
meͅrgəl (Q278p Welkenraedt),
oks:
oaks (Q278p Welkenraedt)
|
Jongens spelen met de knikkers. [ZND 01u (1924)] || Kleiner Murmel. || knikker [ZND m] || Knikker: de kleine (van steen of glas). [ZND 16 (1934)]
III-3-2
|