| 17881 |
bluts |
bluts:
blets (L417p As),
dompel:
dimpel (L417p As)
|
Deuk: een buiging in een effen opppervlak door een stoot veroorzaakt (buts, bluts, bult, duts, deuk). [N 84 (1981)]
III-1-2
|
| 17882 |
blutsen |
blutsen:
bletse (L417p As),
bletsen (L417p As),
dompelen:
dimpele (L417p As)
|
blutsen [ZND 01 (1922)] || Blutsen: een buil slaan, een deuk slaan (blutsen, knutsen, butsen). [N 84 (1981)]
III-1-2
|
| 33507 |
blutsen, van een appel |
bletsen:
WBD/WLD é leunt aan bij ö
blétse (L417p As)
|
Een appel of peer oppervlakkig beschadigen zoda er een zachte plek ontstaat (blutsen, kneuzen, keuzen). [N 82 (1981)]
I-7
|
| 24999 |
bobbel, kleine verhevenheid |
brobbel:
bróbbel (L417p As),
knobbel:
(= buil).
knóbbel (L417p As),
knots:
knóts (L417p As)
|
een kleine, ronde, meestal holle verhevenheid op een oppervlak [bobbel, brobbel, knobbel, hulte] [N 91 (1982)]
III-4-4
|
| 18143 |
bochel |
bochel:
bochel (L417p As, ...
L417p As),
bult:
bult (L417p As, ...
L417p As)
|
bochel [ZND 01 (1922)] || bult [ZND 01 (1922)]
III-1-2
|
| 21864 |
bod |
opbod:
òpbòd (L417p As)
|
de geboden som op een veiling [bod, gebod, roep] [N 89 (1982)]
III-3-1
|
| 21490 |
bode |
bode:
bóói (L417p As)
|
bode [ZND 01 (1922)]
III-3-1
|
| 29573 |
bodem |
bodem:
b˙ūi̯ǝm (L417p As)
|
De uit planken bestaande bodem van de bak van de kar, wagen of kruiwagen. [N 17, 23 + 45; N 18, 99; N G, 53d; JG 1a; monogr.]
I-13
|
| 26452 |
bodemsel |
bodemsel:
bȳjǝmsǝl (L417p As)
|
Het uitgediepte gedeelte van het scherpsel. Het bodemsel bevindt zich tussen de maalkant en de velkant van de molensteen. Het woordtype zacht bodemsel verwijst ernaar dat bij kunststenen de kerven uit een harde stof zijn vervaardigd, terwijl het bodemsel is gevuld met een zachtere, gekleurde materie. [N O, 18k; Vds 186; Jan 205; Coe 187; Grof 222; A 42A, 33; N D, 9]
II-3
|
| 21300 |
boek |
boek:
book (L417p As, ...
L417p As),
bōk (L417p As),
bōk (L417p As)
|
boek [ZND 01 (1922)], [ZND 44 (1946)], [ZND m] || Verzameling fineerbladen uit dezelfde stam. [N 56, 19]
II-12, III-3-1
|