| 19768 |
het vuur aansteken |
aansteken:
aschtêke (Q029p Bingelrade)
|
aanstoken [SGV (1914)]
III-2-1
|
| 20404 |
heten |
heten:
heische (Q029p Bingelrade)
|
heeten [SGV (1914)]
III-2-2
|
| 17645 |
heup |
heup:
heup (Q029p Bingelrade)
|
heup [SGV (1914)]
III-1-1
|
| 24912 |
heuvel, kleine hoogte |
hoogte:
heugde (Q029p Bingelrade)
|
hoogte [SGV (1914)]
III-4-4
|
| 17776 |
hiel |
vers:
vêsch (Q029p Bingelrade),
vêš (Q029p Bingelrade)
|
hak (hiel) [DC 01 (1931)] || hak (van de voet) [SGV (1914)]
III-1-1
|
| 20329 |
hij aardt naar zijn vader |
hij aardt naar zijn pa:
hè aare noa zie baa (Q029p Bingelrade)
|
naar zijn vader aarden; hij aardt naar zijn vader [DC 02 (1932)]
III-2-2
|
| 18012 |
hijgen |
gijgen:
gieche (Q029p Bingelrade)
|
hijgen (naar adem) [SGV (1914)]
III-1-2
|
| 21462 |
hinderen |
hinderen:
hinjere (Q029p Bingelrade)
|
hinderen [SGV (1914)]
III-3-1
|
| 17955 |
hinken |
huppelen:
huppele (Q029p Bingelrade)
|
hinken, op een been springen [SGV (1914)]
III-1-2
|
| 33839 |
hinniken |
hummeren:
hø̄mǝrǝ (Q029p Bingelrade)
|
Het hoge keelgeluid dat een paard maakt. De klanknabootsende werkwoorden hummeren, himmeren en hommeren vertonen dezelfde klankwisseling als ruchelen, richelen en rochelen. [JG 1b, 2c; L B2, 291; L 22, 21; N 8, 47 en 65; S 5; Wi 57]
I-9
|