17891 |
morsen |
braddelen:
braddele (Q156p Borgloon),
smodderen:
smoddere (Q156p Borgloon)
|
Morsen: met vuiligheid knoeien (morsen, knoeien, slabben, brassen) [N 108 (2001)]
III-1-2
|
20923 |
mossel |
mossel:
mōssel (Q156p Borgloon)
|
mossel [Willems (1885)]
III-2-3
|
20839 |
mosterd |
mosterd:
mōͅ.səl(t) (Q156p Borgloon),
mōͅ.səlt (Q156p Borgloon, ...
Q156p Borgloon)
|
mosterd [ZND 01 (1922)], [ZND 31 (1939)], [ZND m]
III-2-3
|
24355 |
mot |
mot:
mot (Q156p Borgloon, ...
Q156p Borgloon),
moͅt (Q156p Borgloon, ...
Q156p Borgloon),
ook in ZND 31, 038
mot (Q156p Borgloon)
|
mot [DC 24 (1953)], [Willems (1885)], [ZND 01 (1922)] || mot (beschrijving) [Lk 03 (1953)]
III-4-2
|
21263 |
motor |
moteur:
mətøͅjər (Q156p Borgloon)
|
motor [RND]
III-3-1
|
25130 |
motregen, fijne regen |
fiemel:
fiemel (man.)
fīməl (Q156p Borgloon),
motregen:
motrīgəl (Q156p Borgloon),
niffel:
nefəl (Q156p Borgloon),
zever:
zeͅiver (Q156p Borgloon)
|
motregen, stofregen [moef-, stief-, smook- naajersregen, stobber, mozel, mot, smies] [N 22 (1963)] || stofregen [ZND 38 (1942)]
III-4-4
|
25100 |
motregenen, licht regenen |
fiemelen:
fiemelen
fīmələ, fīməldə, gəfīməlt (Q156p Borgloon),
niffelen:
tnifəlt (Q156p Borgloon),
ət bəgent tə nefələ (Q156p Borgloon),
zeveren:
zeͅivərə (Q156p Borgloon),
zeiveren
zeͅivərə, zeͅivərdə, gəzeͅivərt (Q156p Borgloon)
|
beginnen te motregenen [te stieven, stiefregenen, mozelen, smossen, riezelen, ziebelen, zauwelen, netelen, zéémelen] [N 22 (1963)] || lichtjes regenen [sprenkelen, siebelen, zeiveren] [N 22 (1963)] || stofregenen [ZND 38 (1942)]
III-4-4
|
25664 |
mout |
mout:
mā.t (Q156p Borgloon)
|
Het op de eest of eestvloer gedroogde en eventueel geroosterde graan. Zie ook de semantische toelichting bij het lemma ''eesten''. [N 35, 20; L 1a-m; L 1u, 166; S 5; Jan 14d; monogr.]
II-2
|
18264 |
mouw |
mouw:
mau (Q156p Borgloon),
mau, maukə (Q156p Borgloon),
twi mauə (Q156p Borgloon)
|
een mouw, een mouwtje [ZND 31 (1939)] || mouw [ZND m] || mouw (meervoud) [ZND 31 (1939)]
III-1-3
|
18714 |
mouw met kanten plooisel |
kanten geplisseerde (<fr.) mouw:
kḁntə gəplisēͅrdə ma͂uw (Q156p Borgloon)
|
mouw met kanten plooisel [lobmouw] [N 23 (1964)]
III-1-3
|