| 18087 |
heupjicht |
ischias:
isias (Q207p Epen)
|
Ischias: ontsteking van de heupzenuw, heupjicht (geschot, steek(te), pleurijs). [N 84 (1981)]
III-1-2
|
| 24912 |
heuvel, kleine hoogte |
heuvel:
hövvəl (Q207p Epen),
hoogte:
hugdə (Q207p Epen),
högde (Q207p Epen),
kleine hoogte:
kling hugdə (Q207p Epen)
|
een kleine hoogte [hoogje] [N 91 (1982)] || heuvel, natuurlijke verheffing van de aardbodem, lager dan een berg [bult] [N 81 (1980)] || hoogte [SGV (1914)] || hoogte, vlak stuk land dat hoger gelegen is dat het omliggende land [verhoogsel] [N 81 (1980)]
III-4-4
|
| 25028 |
hevige slag |
pardaf:
pàrdááf (Q207p Epen)
|
een hevige slag [klawats, klavets, klavans] [N 91 (1982)]
III-4-4
|
| 17776 |
hiel |
hak:
hak (Q207p Epen),
vers:
vè-esch (Q207p Epen),
vêê.sj (Q207p Epen)
|
hak (van de voet) [SGV (1914)] || hiel, hak [SGV (1914)] || voet: hak van de voet [vaesj, veers, hak] [N 07 (1961)]
III-1-1
|
| 23901 |
hiernamaals |
hiernamaals:
hiej naomaols (Q207p Epen)
|
Het hiernamaals, het namaals, het leven na dit leven. [N 96D (1989)]
III-3-3
|
| 18012 |
hijgen |
gijgen:
gééchə (Q207p Epen),
gêche (Q207p Epen)
|
hijgen (naar adem) [SGV (1914)] || Hijgen: zwaar, hoorbaar ademen (hijgen, snakken). [N 84 (1981)]
III-1-2
|
| 20481 |
hijgen naar adem, reutelen |
hijgen:
gèèchə (Q207p Epen)
|
hijgen naar adem, gezegd van een stervende [reutelen] [N 86 (1981)]
III-2-2
|
| 21462 |
hinderen |
hinderen:
hingere (Q207p Epen)
|
hinderen [SGV (1914)]
III-3-1
|
| 17955 |
hinken |
hinken:
hinke (Q207p Epen),
hinkə (Q207p Epen)
|
hinken, op een been springen [SGV (1914)] || Hinken: op één been voortspringen (hinken, hinkelen, hompen). [N 84 (1981)]
III-1-2
|
| 18191 |
hoed (alg.) |
hoed:
hoot (Q207p Epen)
|
hoed [SGV (1914)]
III-1-3
|