| 19637 |
steenkool |
kolen:
kō̞lə (L217p Meerlo)
|
steenkool
III-2-1
|
| 18111 |
steenpuist, bloedzweer |
puistje:
puusje (L217p Meerlo),
puistzweer:
poestzwèr (L217p Meerlo)
|
Bloedzweer: pijnlijke, rode, meestal in de nek of oksel optredende huidontsteking (kwader, negenoog). [N 84 (1981)] || steenpuist [SGV (1914)]
III-1-2
|
| 30095 |
steense muur |
steense muur:
stɛnsǝ [muur] (L217p Meerlo)
|
Muur waarvan de dikte gelijk is aan de lengte van één metselsteen. Zie ook afb. 38, 39, 40. Zie voor de fonetische documentatie van het woord en woorddeel '(muur)' het lemma 'Muur'. [N 31, 37b; monogr.]
II-9
|
| 29963 |
steiger |
steiger:
stējgǝr (L217p Meerlo)
|
De langs het bouwwerk opgetrokken stellage, bestaande uit houten of metalen palen en planken, waarop de metselaar staat tijdens zijn werkzaamheden. Een enkele houten steiger wordt opgebouwd uit verticaal geplaatste palen, de 'staanders', die enigszins hellend naar de muur in of op de grond geplaatst worden. Hieraan worden horizontaal met behulp van steigertouwen de 'aanbinders' gebonden. Op de aanbinders komen korte paaltjes te liggen, de 'kortelingen', die aan één eind op de aanbinder dragen en aan de andere kant in de daarvoor uitgespaarde steigergaten in de muur. Over de kortelingen worden de steigerplanken gelegd die de steigervloer vormen. Bij steigers waarvan de werkvloeren hoger dan 2,50 m boven de begane grond liggen, worden leuningen en kantplanken aangebracht. Vervolgens worden langs de buitenkant van de staanders langsschoren bevestigd. In het Standaardnederlands is het woord 'steiger' mannelijk, in een aantal plaatsen in met name Nederlands Limburg echter onzijdig. Wanneer door de invullers nadrukkelijk een onzijdig genus werd opgegeven, is achter de betreffende plaatscode een (+) opgenomen. [S 35; L B1, 172; N 32, 1a; N 32, 1c; monogr.; N 32, 2e]
II-9
|
| 24976 |
steil, sterk hellend |
steil:
steil (L217p Meerlo)
|
steil [SGV (1914)]
III-4-4
|
| 24383 |
stekelbaars |
stekelbaars:
eigen spellingsysteem
stekelbaars (L217p Meerlo)
|
Hoe noemt u de stekelbaars: een vis die in de winter naar zee trekt en in het voorjaar terugkomt naar zoet water om zich voort te planten. Hij heeft geen schubben maar beschermende plaatjes. Op de rug komen drie stekels voor, op de buik twee. Het mannetje [N 83 (1981)]
III-4-2
|
| 17820 |
steken |
steken:
stêke (L217p Meerlo)
|
steken [SGV (1914)]
III-1-2
|
| 21421 |
stelen |
stelen:
stèle (L217p Meerlo)
|
stelen (geen context) [DC 38 (1964)]
III-3-1
|
| 18158 |
stelpen van bloed |
stelpen:
stelpe (L217p Meerlo)
|
Stelpen van bloed (struppen, stuffen, stulpen, stelpen). [N 84 (1981)]
III-1-2
|
| 31217 |
stelring |
stelring:
stɛlreŋ (L217p Meerlo)
|
Ring die verschuifbaar op een as is aangebracht en met behulp van een schroef op de gewenste plaats vastgezet kan worden. [N 33, 232]
II-11
|