| 24374 |
schub |
schub:
Veldeke
sjöbbe (L322a Nunhem)
|
Hoe noemt u elk van de dunne plaatjes waarmee de huid van een vis geheel of gedeeltelijk is bedekt (schub, schubbe, schelp, schulp) [N 83 (1981)]
III-4-2
|
| 18844 |
schuchter |
bleu:
blêû (L322a Nunhem)
|
bang om de aandacht te trekken of zich te vertonen [blode, bedeesd, beschaamd, schuchter] [N 85 (1981)]
III-1-4
|
| 29692 |
schuif |
schuif:
šȳf (L322a Nunhem)
|
Schuif waarmee de hoeveelheid klei, die uit de voormenger stroomde, geregeld kon worden. [N 98, 91; monogr.]
II-8
|
| 25230 |
schuilgaan van de maan |
kruipt achter de wolken:
de maon kruupjt achter de wolke (L322a Nunhem)
|
baaien van de maan, in de betekenis van de maan gaat schuil in een wolk; betekenis/uitspraak [N 22 (1963)]
III-4-4
|
| 19555 |
schuimspaan |
schuimslepel:
schuumslaepel (L322a Nunhem)
|
schuimspaan, schuimlepel [N 20 (zj)]
III-2-1
|
| 21370 |
schuld |
schuld:
sjout (L322a Nunhem)
|
Geldschuld, schuld die men nog moet betalen [N 21 (1963)]
III-3-1
|
| 21674 |
schuld zonder papieren |
niet beschreven zijn:
sjout neet besjreve (L322a Nunhem)
|
schuld die niet schriftelijk is vastgelegd [handschuld?] [N 21 (1963)]
III-3-1
|
| 18102 |
schurft |
huidschilfers:
hūtšelfǝrs (L322a Nunhem),
krets:
krets (L322a Nunhem)
|
Een zeer hardnekkige, heftig jeukende huidaandoening, die kan leiden tot sterke vermagering en zelfs tot totale uitputting van de aangetaste dieren. Schurft wordt veroorzaakt door verschillende soorten mijten, voor ieder dier weer verschillend. Zie ook het lemma ''schurft'' in wbd I.3, blz. 479-481. [N 3A, 89; N 52, 13; A 48A, 26; monogr.] || huidziekte, Jeukende ~ veroorzaakt door de schurftmijt; schurft (zeer, rap, krets, rui). [N 84 (1981)]
I-11, III-1-2
|
| 24428 |
schurftmijt |
krets:
bij mensen
de krets (L322a Nunhem),
schurft:
bij dieren
sjörft (L322a Nunhem)
|
mijt die schurft veroorzaakt door gangetjes te graven in de huid van mens en dier [N 26 (1964)]
III-4-2
|
| 18951 |
schurk, smeerlap |
deugniet:
deugneet (L322a Nunhem),
smeerlap:
sjmaerlap (L322a Nunhem),
vlegel:
vlaegel (L322a Nunhem)
|
een persoon die allerlei streken uithaalt met kwade bedoelingen [prul, smeerlap, rakker, deugniet, beest, schobberd, schavuit] [N 85 (1981)]
III-1-4
|