e-WLD begrippen 

 
 
Filteren... plaats=Schaesberg

Overzicht

BegripTrefwoord: dialectopgave (plaats)Omschrijving
knellen knellen: knelle (Schaesberg) knellen [SGV (1914)] III-1-2
kneu vlasvink: vlasvink (Schaesberg) kneu (13,5 wit in vleugel en staart; wilde man heeft in zomer rood voorhoofd en borst; hele jaar hier; veel op trek; broedt in veld en hei; roep [tut-tut-tut]; leuke zang; geliefde kooivogel [N 09 (1961)] III-4-1
knie knie: knĕj (Schaesberg), knì-ī (Schaesberg), knìí (Schaesberg), knēj (Schaesberg), knɛ.ij (Schaesberg) Een fitting met een korte, min of meer haakse ombuiging. Zie ook afb. 261. Een knie wordt toegepast wanneer de beschikbare ruimte beperkt is (Zwiers I, pag. 393). [N 64, 117g; N 64, 117b; monogr.] || knie [DC 01 (1931)], [RND], [SGV (1914)] II-11, III-1-1
knieholte hees: hī-ùse (Schaesberg), hé:ssə (Schaesberg) knieholte [DC 01 (1931)] III-1-1
kniezen kniezen: kniëtsje (Schaesberg) een knagend verdriet hebben en zichzelf daarvoor als ongelukkig beklagen [treuren, kniezen] [N 85 (1981)] III-1-4
knijpen knijpen: kniepen (Schaesberg) nijpen [SGV (1914)] III-1-2
knikkebenen door de knie?n zakken: durch de kneeë zakke (Schaesberg), in de knie?n stuiken: laatse woord is bijna onleesbaar  in gen knejje stoeke (Schaesberg) lopen: met doorknikkende knieën lopen [kwakken] [N 10 (1961)] III-1-2
knikker frankel: vrankel (Schaesberg), Das für Kerkrade belegte frankef ist wohl als Kontamination von benachbartem huuf und frank zu erklären, während frankel eine im Rheinland und Limburg (Simpelveld, Schaesberg, Waubach, Rimburg, Eigelshoven, Vaals) vielfach vorkommende Diminutivform ist. Oder ist es unter Einfluss des marbel-Typus entstanden?  frankel (Schaesberg), huif: huuve (Schaesberg), marbel: marbele (Schaesberg) Balletjes van gebakken aarde, steen, marmer of glas [bolbaai, kets, kaaischeut, jibber, klits, ket, til, knipper, knot, marbol, marbel, mölmer, kaster, kasser, huuf, köls, kölster, vrenkel]. [N 88 (1982)] || Kleine stenen of glazen knikker [mullemer, aardezoekertje, artzeiker]. [N 88 (1982)] || knikker [SGV (1914)] || Murmel. III-3-2
knikkerkuiltje kuiltje: kuulke (Schaesberg) Het holletje in de grond bij t knikkeren [kuil, kuiltje, putje, O, demke]. [N 88 (1982)] III-3-2
knikkers laten stuiteren stuiten: sjteute (Schaesberg) Knikkers laten stuiteren in het knikkerspel [bonken, kletsen]. [N 88 (1982)] III-3-2