| 21080 |
knabbelen |
knotselen:
knotselen (Q015p Stein)
|
knabbelen [knibbele] [N 10 (1961)]
III-2-3
|
| 25031 |
knappen |
knipperen:
knipperen (Q015p Stein),
knipperə (Q015p Stein)
|
met een knappend geluid open springen [knipperen] [N 91 (1982)]
III-4-4
|
| 25032 |
knarsen |
knarsen:
knarsen (Q015p Stein),
kratsen:
kratsen (Q015p Stein)
|
een scherp, ongelijkmatig, schurend of malend, onaangenaam aandoend geluid voortbrengen [kniersen, knoersen, knarsen] [N 91 (1982)]
III-4-4
|
| 33338 |
knecht, algemeen |
knecht:
knɛx (Q015p Stein)
|
[L 1, a-m; S 26; Wi 8; monogr.; add. uit S 6]
I-6
|
| 34256 |
kneden |
kneden:
knaǝi̯ǝn (Q015p Stein)
|
De boter kneden om de melk, die zich nog tussen de boterdeeltjes bevindt, eruit te drukken. In sommige gebieden werd de boter tegelijkertijd gewassen. Zie voor de fonetische documentatie van (boter) en (botter) het lemma ''boter'' (12.14) in deze aflevering. [A 28, 7; L 1a-m; L 1u, 114; L 6, 7; L 22, 8; Ge 22, 8 en 69; R 3, 76 en 77; monogr.]
I-11
|
| 17921 |
knellen |
knellen:
knellen (Q015p Stein),
knijpen:
kniepen (Q015p Stein)
|
Knellen: stijf drukken zodat daardoor een striem ontstaat (knellen, knijpen, duwen, wringen, klemmen). [N 84 (1981)]
III-1-2
|
| 18174 |
knellen, gezegd van schoenen |
knellen:
knellen (Q015p Stein)
|
drukken en daardoor pijn veroorzaken, gezegd van schoenen die te klein zijn [knellen, klemmen, drukken] [N 86 (1981)]
III-1-3
|
| 27870 |
knepper, petard |
knepper:
knɛpǝr (Q015p Stein
[(Maurits)]
[Maurits])
|
Schietgat dat geladen is met één patroon. Een "knepper" wordt voornamelijk gebruikt om een harde brok gesteente van kleine omvang te verbrijzelen. Wat betreft het woordtype "pétard", deze term wordt volgens de studies van Defoin en Vanwonterghem weliswaar onder andere ook omschreven als "hulpschot", maar wordt volgens Haust (pag. 159) toch vooral in de hierboven beschreven betekenis gebruikt: "petite mine de cm 30 à cm 40 de profondeur, servant à dégager la roche. [N 95, 440; monogr.; Vwo 594]
II-5
|
| 24186 |
kneu |
heikeuter:
heikeuter (Q015p Stein),
heivink:
heivink (Q015p Stein, ...
Q015p Stein)
|
kneu (13,5 wit in vleugel en staart; wilde man heeft in zomer rood voorhoofd en borst; hele jaar hier; veel op trek; broedt in veld en hei; roep [tut-tut-tut]; leuke zang; geliefde kooivogel [N 09 (1961)]
III-4-1
|
| 21058 |
kneuzen |
blutsen:
blötsjen (Q015p Stein)
|
Een appel of peer oppervlakkig beschadigen zoda er een zachte plek ontstaat (blutsen, kneuzen, keuzen). [N 82 (1981)]
III-2-3
|