| 19283 |
aarzelen |
dubben:
dubbe (L318b Tungelroy, ...
L318b Tungelroy),
treuzelen:
treuzele (L318b Tungelroy, ...
L318b Tungelroy),
tukken:
tukke (L318b Tungelroy),
twijfelen:
twiefele (L318b Tungelroy)
|
bang om iets te doen, niet durven doen [aarzelen, twijfelen, tukken, treuzelen, teutelen, draaien] [N 85 (1981)] || uit besluiteloosheid zich weerhouden, niet goed durven [aarzelen, dubben, teutelen, pieraarzen, dobben] [N 85 (1981)]
III-1-4
|
| 22741 |
aas in het kaartspel |
haast:
(hoast = haast)
hoâst (L318b Tungelroy)
|
Aas.
III-3-2
|
| 34184 |
abortus, verwerpen |
verwerpen:
vǝrwɛrpǝ (L318b Tungelroy)
|
Het uitdrijven van de vrucht voordat de normale draagtijd is verstreken en het jonge dier zijn volkomen ontwikkeling heeft bereikt. [A 48A, 9]
I-11
|
| 23991 |
absolutie |
absolutie (<fr.):
absolutie (L318b Tungelroy)
|
Absolutie [abseloetsioeën]. [N 96D (1989)]
III-3-3
|
| 24083 |
abt |
abt:
abt (L318b Tungelroy),
overste:
euverste (L318b Tungelroy)
|
Een overste in een klooster, abt [euverste, opperste]. [N 96D (1989)]
III-3-3
|
| 19009 |
abuis |
abuis:
abuus (L318b Tungelroy)
|
het mis hebben, zich vergissen [abuis hebben, zijn eigen misgissen] [N 85 (1981)]
III-1-4
|
| 25348 |
accijnsgewicht |
zwaarte:
zwīrdjǝ (L318b Tungelroy)
|
Het gewicht van een te slachten rund, zoals dat bij de belastingdienst moet worden aangegeven. [N 28, 1]
II-1
|
| 18854 |
achterdochtig |
achterdochtig:
achterdochtig (L318b Tungelroy),
achterdogtig (L318b Tungelroy),
wantrouwig:
wantroewig (L318b Tungelroy)
|
een kwaad vermoeden over iemands handelingen of bedoelingen hebbend [achter-koutig, achterkousig, achterdochtig] [N 85 (1981)]
III-1-4
|
| 32962 |
achtergebleven hooi harken |
scharren:
šɛrǝ (L318b Tungelroy)
|
Wanneer het hooi is binnengehaald werd soms nog eens het hooiland afgeharkt om het achtergebleven hooi te verzamelen. [N14, 122; A 34, 4 add.]
I-3
|
| 33984 |
achterhaam |
achterhaam:
axtǝrhām (L318b Tungelroy)
|
Samenstel van riemen dat op het achterwerk van het paard wordt gelegd en dient om de kar achteruit te stoten. [JG 1a, 1b, 2b; N 13, 74; monogr.]
I-10
|