| 22415 |
dobber |
stopje:
stopke (Q014p Urmond)
|
De kurken drijver(s) aan het snoer van een hengel [dobber, dop, kurk, upper]. [N 88 (1982)]
III-3-2
|
| 20332 |
dochter |
dochter:
dochter (Q014p Urmond, ...
Q014p Urmond,
Q014p Urmond),
meidje:
mēͅtjə (Q014p Urmond)
|
(dochter;) Hoe wordt de dochter door de ouders aangesproken, als zij niet bij zijn naam wordt genoemd? [DC 05 (1937)] || dochter [DC 03 (1934)] || dochter; (Hoe wordt de dochter door de ouders aangesproken, als zij niet bij zijn naam wordt genoemd?) [DC 05 (1937)]
III-2-2
|
| 20419 |
dode |
lijk:
liek (Q014p Urmond)
|
het dode lichaam van een mens [lijk, dode, kadaver] [N 87 (1981)]
III-2-2
|
| 24726 |
dode tak |
stek:
WBD/WLD
stek (Q014p Urmond)
|
Een dode tak (stek). [N 82 (1981)]
III-4-3
|
| 22674 |
doedelzak |
doedelzak:
doedelzak (Q014p Urmond)
|
Het blaasinstrument dat bestaat uit een leren zak waarin de speler lucht blaast die hij dan door druk met de arm in een soort schalmei met toongaten blaast; andere schalmeien aan de zak blijven dezelfde toon geven [doedelzak, doerelzak, moemelzak]. [N 90 (1982)]
III-3-2
|
| 18252 |
doek |
doek:
dook (Q014p Urmond)
|
doek [SGV (1914)]
III-1-3
|
| 17925 |
doelloos friemelen |
friemelen:
friemələn (Q014p Urmond)
|
haffelen: Doelloos met de handen spelen (haffelen, krawietelen). [N 84 (1981)]
III-1-2
|
| 25020 |
dof, gedempt van geluid |
dof:
dóf (Q014p Urmond)
|
niet helder, gedempt, gezegd van een geluid [grof, dof, hol, schor] [N 91 (1982)]
III-4-4
|
| 24137 |
doffer, mannelijke duif |
hoorn:
haorən (Q014p Urmond),
hoaren (Q014p Urmond),
hŏren (Q014p Urmond),
horen:
hoaren (Q014p Urmond)
|
doffer: een mannelijke duif [GV K (1935)] || duif, mannetje [ZND 18 (1935)] || een mannelijke duif (doffer, kebber, kipper, horen, duivcer) [N 83 (1981)] || mannetjesduif [SGV (1914)]
III-4-1
|
| 18153 |
dokteren |
dokter zijn:
doktər zeen (Q014p Urmond)
|
dokteren: De geneeskunde beoefenen (meesteren, dokteren). [N 84 (1981)]
III-1-2
|