| 24337 |
kikker |
kwakvors:
kwakfoͅs (Q171p Vlijtingen)
|
kikvors, puit [RND]
III-4-2
|
| 24336 |
kikkerdril |
kwakvroseieren:
kwakfroͅzɛ̄.ər (Q171p Vlijtingen)
|
kikkerrit [RND]
III-4-2
|
| 24467 |
kikkerdril (2, bewerkt) |
(-)eieren, eitjes:
kwakfroͅzɛ̄.ər (Q171p Vlijtingen)
|
kikkerrit [RND]
III-4-2
|
| 20173 |
kind (troetelnaam) |
engeltje:
znd 11, B7
engelkə (Q171p Vlijtingen),
kindje:
znd 11, B7
kénchə (Q171p Vlijtingen),
lief vrouwtje, mijn -:
me lief frijke (Q171p Vlijtingen),
mannetje:
znd 11, B7
ménnəkə (Q171p Vlijtingen),
poppetje:
puppeke (Q171p Vlijtingen),
wijfje:
znd 11, B7
weifkə (Q171p Vlijtingen)
|
het liefkozend woord van ouderen voor kinderen [doeleke, dooier, fies, kadolleken, zoeteken, krotte, schijtgat, drulleke, hummel, etc.] [N 87 (1981)] || kind; liefkozend woord tegenover kinderen gebruikt door ouders en volwassenen [ZND 11 (1925)]
III-2-2
|
| 20169 |
kinds |
kinds:
kinds (Q171p Vlijtingen, ...
Q171p Vlijtingen)
|
door hoge ouderdom zwak van geest [suffig, kinds, simpel] [N 85 (1981)] || door hoge ouderdom zwak van geest, geheugenloos [kinds, simpel] [N 86 (1981)]
III-2-2
|
| 33940 |
kinketting |
kinkettel:
kenkętǝl (Q171p Vlijtingen),
praam:
prǭm (Q171p Vlijtingen)
|
Korte ketting onder de kin van het paard, die de bitringen van de bitstang met elkaar verbindt en tot steun van het bit dient. [JG 1a, 1b, 1c, 2c; N 13, 46; monogr.]
I-10
|
| 29843 |
kippen |
hennen:
henǝ (Q171p Vlijtingen),
hęnǝ (Q171p Vlijtingen)
|
De hennen of de hoenderen. De (vrouwelijke) kippen of hennen vormen de meerderheid in een kippenhok en geven hun naam aan het geheel. Zie afbeelding 8. [N 19, 37; RND 1; Wi 13; Wi 14; Wi 17; A 6, 1b; JG 1a, 1b, 2c; L 1a-m; L 6, 20a; L 28, 35; L 22, 22; L 33, 20; L 34, 12; L 34, 13; L 42, 5; L 44, 53; S 14; NE 2, I; Gwn 5, 14; Vld.; monogr.]
I-12
|
| 34507 |
kippen -werkwoord |
uitkomen:
ō.tku̯o.mǝ (Q171p Vlijtingen)
|
De eierschaal doorprikken, zich uit de eierschaal bevrijden, gezegd van kuikens in het ei. [JG 1a, 1b, 1c, 2c; monogr.]
I-12
|
| 34010 |
kippen, storten |
opkippen:
opkipǝ (Q171p Vlijtingen),
opslaan:
opsluǝ. (Q171p Vlijtingen)
|
Het ontladen van een kipkar door de bak te doen kantelen. Dit gebeurt door het balkje voor de bak, dat deze vastzet (de zgn. sluitstok) weg te nemen, en het paard de kar achteruit te laten stoten. [JG 1a, 1b; monogr.]
I-10
|
| 33404 |
kippenhok |
hennenstal:
henǝ[stal] (Q171p Vlijtingen)
|
Het vrijstaande gebouwtje of de afgesloten ruimte ergens in de boerderij, waarin zich de zitstokken en legnesten voor de kippen bevinden. Begripsmatig is het kippenhok lastig af te bakenen van de kippenzolder; vaak lopen de twee benamingen voor het kippenverblijf door elkaar. De twee lemma''s "kippenhok" (2.5.1) en "kippenzolder, polder" (2.5.2) vullen elkaar dan ook aan. De polder-opgaven met de betekenis "kippenzolder, kippenverblijf" zijn overgeplaatst naar het lemma "kippenzolder, polder" (2.5.2); zie de toelichting bij dat lemma. De twee elementen van de samenstellingen van het type kippen-hok zijn apart in kaart te brengen. Het eerste element (hoender-, kippen-, hennen- en kieken-) is hier in deze aflevering over de bedrijfsgebouwen niet verder behandeld; men vindt het in de aflevering over het pluimvee, waar het beter tot z''n recht zal komen. Kaart 30 bevat het tweede element van de bedoelde samenstellingen, de bepaalde delen (-stal, -huis, -hok, -kooi, -kouw en -kot). Zie voor de fonetische documentatie van het woorddeel (stal) het lemma "stal" (2.1.2). Zie afbeelding 11. [N 5, 93 en 99; N 19, 31; JG 1a, 1b en 1c; A 10, 9h; A 48, 16a; L B2, 283; L 5, 53; L 38, 30; monogr.]
I-6
|