| 24992 |
schuimen |
schuimen:
sjóume (L417p As)
|
schuim opwerpen, dragen of geven [bedomen, schuimen] [N 91 (1982)]
III-4-4
|
| 19555 |
schuimspaan |
schuimlepel:
sji-jmliêpel (L417p As, ...
L417p As),
schuimslepel:
sji-jmsliêpel (L417p As),
om het schuim weg te nemen van b.v. versgekookte gelei of om aardappelen op eetborden te scheppen
sji-jmsliêpel (L417p As),
schuimspaan:
sji-jmpoan (L417p As),
sji-jmspoan (L417p As)
|
afschuimlepel || grote keukenlepel || schuimspaan
III-2-1
|
| 21370 |
schuld |
schuld:
šout (L417p As)
|
schuld [ZND m]
III-3-1
|
| 21369 |
schuldig (zijn) |
schuldig (zijn):
sjéllig (L417p As)
|
schuld hebbend aan een overtreding of misdrijf [schuldig, plichtig] [N 90 (1982)]
III-3-1
|
| 30719 |
schuren |
bijschuren:
bęjšōrǝ (L417p As)
|
Het leer met schuurpapier of iets dergelijks gladmaken. [N 60, 120b; N 60, 242]
II-10
|
| 18102 |
schurft |
schurft:
sjérft (L417p As),
’t sjérf (L417p As, ...
L417p As)
|
Hoe noemt U in Uw dialect de volgende ziekten: vedermijten: tasten de veren aan, vaak met weinig zichtbare schade. [N 93 (1983)] || Hoe noemt U in Uw dialect de volgende ziekten: verenschurftmijt: onderhuids, 1/3 mm, afbraak van veren; veroorzaakt de zogeheten ruiziekte. [N 93 (1983)] || huidziekte, Jeukende ~ veroorzaakt door de schurftmijt; schurft (zeer, rap, krets, rui). [N 84 (1981)]
III-1-2, III-3-2
|
| 18951 |
schurk, smeerlap |
lorejas:
Ki-k ût möt dèè lorejas, want iêrste het wöts, hèèt ¯r dich al in deekskes gedoan
lorejas (L417p As),
rotzak:
ròtzak (L417p As),
schobbejak:
sjóbbejàk (L417p As),
schobberd:
sjóbberd (L417p As),
smeerlap:
smīērlàp (L417p As)
|
een persoon die allerlei streken uithaalt met kwade bedoelingen [prul, smeerlap, rakker, deugniet, beest, schobberd, schavuit] [N 85 (1981)] || leegloper, deugniet, schelm
III-1-4
|
| 22427 |
schutsboom |
schietboom:
sjeetboum (L417p As, ...
L417p As)
|
de lange staak waar bovenop een houten vogel is bevestigd die afgeschoten moet worden [schuttersboom, schutsboom, gaai, gaaipers, pers, wip, sprang] [N 112 (2006)] || De lange staak waar bovenop een houten vogel is bevestigd die afgeschoten moet worden [schuttersboom, schutsboom, gaai, gaaipers, pers, wip, sprang]. [N 88 (1982)]
III-3-2
|
| 22824 |
schutter |
schutter:
sji.ətər (L417p As)
|
schutter [RND]
III-3-2
|
| 19935 |
schuur |
schuur:
šēr (L417p As)
|
Het apart staande of aan de stallen vastgebouwde bedrijfsgebouw, waarin de oogst geborgen wordt, ook dienend om in te dorsen en, vooral bij kleinere boerderijen, ook om landbouwwerktuigen te bergen. De voornaamste gelijkvloerse delen van de schuur zijn de dorsvloer en de tasruimte(n) naast de dorsvloer. Boven de dorsvloer bevindt zich veelal een balkenzolder. Zie afbeelding 12. [N 5A, 66a; JG 1a en 1b; A 11, 4; L 12, 1; S 32 en 50; Wi 15; Gi 2.I, 20; monogr.; add. uit N 5A, 71a en 71c]
I-6
|