| 33238 |
winterwortelen |
poten:
pōǝtǝ (Q072p Beverst),
pǫu̯tǝ (Q072p Beverst),
veldpoten:
vɛltpōǝtǝ (Q072p Beverst)
|
Daucus carota L. subsp. sativus (Hoffm.) Arcang. Bedoeld zijn hier de winterwortelen (of winterpenen) die op de akker worden geteeld, zowel als veevoeder, alsook voor de consumptie door mensen, met name voor de hutspot. De fijne variëteit tuinworteltjes komt in de aflevering over de moestuin aan bod. [N Q, 6c; JG 1a, 1b, 2c; A 4, 26c; A 49, 2b; L B2, 342; L 8, 100b; L 15, 29; L 20, 26c; Wi 7; S 45; monogr.]
I-5
|
| 22373 |
wip |
op en af:
/
op en oaf (Q072p Beverst),
wip:
/
wup (Q072p Beverst)
|
/ [SND (2006)] || wip [SND (2006)]
III-3-2
|
| 33779 |
wisselen van de tanden |
wisselen:
wisǝlǝ (Q072p Beverst)
|
Het breken of wisselen van de veulentanden gebeurt op twee en een half- à drie en een halfjarige leeftijd; het veulen verliest de melktanden en krijgt paardetanden, eerst de twee voorste tanden of binnentanden. Als het omstreeks vier jaar is, breken de twee middentanden en op vier en een half- à vijfjarige leeftijd de twee hoektanden. [JG 1a, 1b; N 8, 19]
I-9
|
| 34143 |
wisselen van tanden |
wisselen:
wesǝlǝ (Q072p Beverst)
|
[N 3A, 108b; N 3A, 16; N 3A, 22]
I-11
|
| 33772 |
wit stervormig vlekje op het voorhoofd |
kol:
kǫl (Q072p Beverst),
ster:
sta.r (Q072p Beverst)
|
Witte plek op het voorhoofd van donkerharige paarden, niet groot maar van verschillende vorm als rond, ovaal e.d. Een ster is iets groter dan een kol. Zie afbeelding 3. [JG 1a, 1b; N 8, 27a; S 27]
I-9
|
| 33258 |
witte klaver, steenklaver |
steenklee:
stēi̯n[klee] (Q072p Beverst),
wilde klee:
wølǝ [klee] (Q072p Beverst)
|
Trifolium repens L. Een 5 tot 25 cm lange plant met kruipende stengels emn witte, later bruine, bloemhoofdjes, die van mei tot de herfst bloeien. Ook witte klaver wordt vooral als veevoeder en als dekvrucht geteeld, is eerder geschikt voor weiden dan voor maaien, maar stelt lagere eisen aan de grond. Zie ook de toelichting bij het lemma Klaver, Algemeen. Zie het lemma Klaver, Algemeen voor de fonetische documentatie van de woord(delen) klaver(-) en klee(-). [N 14, 83; monogr.]
I-5
|
| 20654 |
witte kool |
wit moes:
witmoes (Q072p Beverst),
wietmoes
wi.tmu.s (Q072p Beverst),
witte kabuis:
witte kabaus (Q072p Beverst),
witte kool:
wetə kē.l (Q072p Beverst),
witte keil (Q072p Beverst)
|
[Goossens 1b (1960)]een witte kabuis(kool) [ZND 36 (1941)] || witte kool als gerecht [N Q (1966)] || witte kool, als plant of gewas [N Q (1966)]
I-7, III-2-3
|
| 24280 |
witte kwikstaart |
akkermannetje:
akkermeͅnneke (Q072p Beverst),
akkermeͅnneken (Q072p Beverst),
akərmɛnəkə (Q072p Beverst),
Frings
akərmeͅnəkə (Q072p Beverst),
langstaartje:
langstettje (Q072p Beverst),
wit akkermannetje:
IPA, omgesp.
wet akərmeͅnəkə (Q072p Beverst)
|
kwikstaart [N P (1966)], [ZND 01 (1922)], [ZND 29 (1938)] || kwikstaart, wit (18 zwart-wit-grijs; met lang wiebelstaartje; zeer algemeen; veel bij boerderijen en op wegen; roep [tijd-dik] [N 09 (1961)]
III-4-1
|
| 30197 |
wolfsdak |
schuinse gevel:
šęjnsǝ gē̜vǝl (Q072p Beverst)
|
Zadeldak waarvan de topgevels zijn afgeknot. [N 4A, 23a; div.]
II-9
|
| 30198 |
wolfseinde |
schuinse gevel:
šęjnsǝ gē̜vǝl (Q072p Beverst)
|
Driehoekig dakvlak boven een afgeknotte gevel. [N F, 47c; N 4A, 23b; N 4A, 23a; monogr.]
II-9
|