22465 |
vaandel |
drapeau (fr.):
drapo (L372p Maaseik),
vaan:
vân (L372p Maaseik),
vaandel:
e vândel (L372p Maaseik),
vlag:
vlag (L372p Maaseik)
|
de aan de stok gedragen doek met de kleuren of emblemen van een vereniging of gilde [vaandel, vendel, vaan] [N 112 (2006)] || Vaandel. [Willems (1885)] || Vlag. [Willems (1885)]
III-3-2
|
34061 |
vaars |
rind:
ręnjt (L372p Maaseik),
ręnt (L372p Maaseik),
ręnš (L372p Maaseik),
vaars:
vās (L372p Maaseik),
vęrs (L372p Maaseik),
vɛ̄rs (L372p Maaseik)
|
Jonge koe van ongeveer twee jaar die nog geen kalf heeft gehad of voor de eerste maal kalft. [JG 1a, 1b; A 2, 38; A 4, 11; Gwn V, 6; L 8, 27; L 20, 11; R 3, 37; S 38 en 49; Wi 16; monogr.; add. uit N 3A, 20]
I-11
|
20330 |
vader |
vader:
vaadər (L372p Maaseik),
vaör (L372p Maaseik)
|
vader; hij aardt naar zijn vader [ZND 19 (1936)]
III-2-2
|
33795 |
vagina, geslachtsorgaan van de merrie |
lijf:
lī.f (L372p Maaseik),
vazel:
vāzǝl (L372p Maaseik)
|
Het uitwendig zichtbare geslachtsdeel. [JG 1a, 1b; N 8, 35, 39b en 40]
I-9
|
18658 |
valhoedje |
hoedje:
høtšə (L372p Maaseik)
|
hoedje, beschuttend ~ voor kinderen die pas lopen [N 25 (1964)]
III-1-3
|
17822 |
vallen |
vallen:
vallen (L372p Maaseik),
valə (L372p Maaseik),
vālle (L372p Maaseik),
[~an]
vallen (L372p Maaseik, ...
L372p Maaseik)
|
vallen [ZND 46 (1946)], [ZND m], [ZND m]
III-1-2
|
22331 |
vals spelen |
foetelen:
fôwtelen (L372p Maaseik),
Uitdr. Fóutele betuint: komt uit (b.v. bij het kaartspel).
fóutele (L372p Maaseik),
pfuschen (du.):
Cfr. Du. pfuschen: knoeien, heimelijk iets doen.
fótche (L372p Maaseik)
|
Foetelen. || Syn. v. foetelen. || vals, oneerlijk spelen [stachelen, foetelen, entelen, peuteren, krummelen, onnemen, haarzakken] [N 112 (2006)]
III-3-2
|
22332 |
valsspeler |
foetelaar:
fôwtelaer (L372p Maaseik)
|
iemand die altijd vals speelt [aarzak, haarzak, aaszak] [N 112 (2006)]
III-3-2
|
34497 |
van de leg afraken |
uitscheiden:
ōu̯tšē̜i̯ǝ (L372p Maaseik)
|
[N 19, 50b; N 19, Q 111 add.; monogr.]
I-12
|
20474 |
van hoge afkomst |
van adel:
van adel (L372p Maaseik),
van deftig volk:
van déftĭĕch vóólk (L372p Maaseik),
van hoge afkomst:
van ôêg aafkums (L372p Maaseik)
|
van hoge afkomst; hij is - - - [ZND 19 (1936)]
III-2-2
|