| 19420 |
sintel |
sintel:
sintjel (L289p Weert),
zintels (L289p Weert),
zîntjele (L289p Weert)
|
Geheel of halfuitgebrand samengesmolten stuk steenkool (sintel, singel, slak) [N 79 (1979)] || Hoe noemt u datgene dat uit de kachel komt en dat nog kan branden nadat de as eruit gezeefd is (van steenkool)? (bluskool, sintel, kooltjes, krikken) [N 104 (2000)]
III-2-1
|
| 31245 |
sintelgat, slakkengat |
asbak:
as˱bak (L289p Weert)
|
Het gat onder het smidsvuur waarnaar de slakken en sintels worden afgevoerd. Zie ook afb. 6. In Q 5 werden de sintels langs de bovenzijde van het smidsvuur verwijderd met behulp van de ɛhaardstekɛ. In Q 83 werden de slakken opzij van het smidsbed gegooid en van daaruit vervolgens in een korf. Zie voor het woorddeel kraaien- ook RhWb (IV), kol. 1451 s.v. ɛKreieɛ, "Kohlenschlacke, die Kruste, die das ɛGedecksɛ (Gris) im Ofen bildet, ausgebrannte Kohlen" en Haust, ɛDictionnaireɛ ɛLiégeoisɛ, pag. 176 s.v. ɛcrahêɛ, "morceau de houille incomplètement br√ªlé."' [N 33, 33]
II-11
|
| 22703 |
sinterklaas |
sinterklaas:
sinterklaos (L289p Weert),
sinterkloas (L289p Weert),
sinterklaasdag:
sinterkloasdaag (L289p Weert)
|
6 december, Sint Nicolaas, Sinterklaas [tsinterkloaës]. [N 96C (1989)]
III-3-2
|
| 25047 |
sissen |
kissen:
kisse (L289p Weert),
sissen:
sissen (L289p Weert)
|
een scherp geluid voortbrengen door lucht of damp met kracht uit een nauwe opening te doen stromen [sissen, tissen] [N 91 (1982)]
III-4-4
|
| 21444 |
sjacheraar |
hoetelaard:
hoêtelert (L289p Weert),
sjachelaar:
sjacheler (L289p Weert),
sjacheleèr (L289p Weert)
|
sjacheraar || sjacheraar: Iemand die zich aan minderwaardige handel bezondigt [sjatser, sjacheléér? enz.] [N 21 (1963)]
III-3-1
|
| 21581 |
sjacheren |
sjachelen:
sjachele (L289p Weert),
sjacheren:
sjachere (L289p Weert)
|
Sjacheren, op verachtelijke wijze handel drijven [sjacheren, sjachelen, sjatsen?] [N 21 (1963)]
III-3-1
|
| 33587 |
sjalot |
sjalot:
sjelot (L289p Weert),
± WLD
sjalot (L289p Weert),
sjarlot:
scherlotten (L289p Weert),
sjarlot (L289p Weert),
sjurlot (L289p Weert)
|
[DC 13 (1945)]Een sjalot, een soort van kleine ui (sjalot, sjarlot, schaloeneke). [N 82 (1981)] || sjalot
I-7
|
| 21143 |
sjees |
sjees:
šiǝs (L289p Weert),
sjeesje:
šiǝskǝ (L289p Weert)
|
Licht en hoog tweewielig rijtuigje voor twee personen met een verstelbare kap. Er is geen aparte bok voor de koetsier. De sjees was voor rijke boeren vaak het voertuig waarmee ze onder meer naar de kerk of naar de stad gingen. De sjees is het bekendste tweewielige rijtuig, vandaar dat de benaming "sjees" ook wel vermeld werd als naam voor het tweewielig rijtuig in het algemeen. [N 17, 5; N 101, 1, 3, 4, 8, 15; N G, 51; L 1a-m; L 36, 70; S 18, 30; monogr]
I-13
|
| 18686 |
sjerp |
sjerp:
sjerp (L289p Weert),
sjerrep (L289p Weert)
|
sjerp, brede sierband met strik, gedragen om het middel of over een schouder [N 23 (1964)]
III-1-3
|
| 22477 |
sjoelen |
sjoelen:
of sjoele? [rk; opg. stond in vak pag./nr.]
s}joele (L289p Weert)
|
Het spel waarbij gebruik gemaakt wordt van een lange bak, aan het ene eind open en met aan het andere eind vakjes waarin schijven schuivend geworpen moeten worden [sjoelbakken, sjoelen, bakken]. [N 88 (1982)]
III-3-2
|