| 19074 |
willen |
willen:
wille (L191p Afferden)
|
willen [SGV (1914)]
III-1-4
|
| 25207 |
wind (alg.) |
wind:
wīēnd (L191p Afferden)
|
wind [SGV (1914)]
III-4-4
|
| 25160 |
winderig weer |
winderig (weer):
wīēnderig (L191p Afferden)
|
winderig [SGV (1914)]
III-4-4
|
| 33832 |
windzuiger |
windzuiger:
wintzȳ.gǝr (L191p Afferden)
|
Paard dat zich bijv. op de rand van een deur of voerbak vastklemt en met een klokkend geluid lucht naar binnen zuigt, die in de plaats van in de longen in de maag terechtkomt. Door te veel lucht in de maag kan het koliek (zie het lemma ''buikkrampen'' (7.4)) krijgen. [JG 1a, 1b; N 8, 62q, 84f en 85; A 48A, 41b en 41c]
I-9
|
| 18434 |
winkelhaak |
winkelhaak:
weŋkelhǭk (L191p Afferden),
winkelhoak (L191p Afferden)
|
Rechthoekige scheur in een kledingstuk. Een mogelijk verklaring van het woordtype vijf (c.q. fünf) geeft het WNT (XXI, pag. 536 s.v. ɛvijfɛ 4): ø̄Wat den vorm heeft van een cijfer ɛvijfɛ. Gewest. in het Zuiden als ben. voor een winkelhaak (scheur), die aan een Romeinse V doet denkenø̄.' [N 59, 192b; N 62, 43b; N 62, 43c; Gi 1.IV, 11; MW; S 44; monogr.] || winkelhaak [SGV (1914)]
II-7, III-1-3
|
| 22770 |
winnen |
winnen:
(w)ine (L191p Afferden)
|
winnen [GTRP (1980-1995)]
III-3-2
|
| 24279 |
winterkoninkje |
winterkoninkje:
weenter-kunningske (L191p Afferden)
|
Hoe heet de winterkoning? [DC 06 (1938)]
III-4-1
|
| 33238 |
winterwortelen |
wortelen:
wǫrtǝlǝ (L191p Afferden)
|
Daucus carota L. subsp. sativus (Hoffm.) Arcang. Bedoeld zijn hier de winterwortelen (of winterpenen) die op de akker worden geteeld, zowel als veevoeder, alsook voor de consumptie door mensen, met name voor de hutspot. De fijne variëteit tuinworteltjes komt in de aflevering over de moestuin aan bod. [N Q, 6c; JG 1a, 1b, 2c; A 4, 26c; A 49, 2b; L B2, 342; L 8, 100b; L 15, 29; L 20, 26c; Wi 7; S 45; monogr.]
I-5
|
| 22374 |
wippen |
wippen:
(w)ipe (L191p Afferden)
|
wippen [GTRP (1980-1995)]
III-3-2
|
| 33779 |
wisselen van de tanden |
wisselen:
wesǝlǝ (L191p Afferden)
|
Het breken of wisselen van de veulentanden gebeurt op twee en een half- à drie en een halfjarige leeftijd; het veulen verliest de melktanden en krijgt paardetanden, eerst de twee voorste tanden of binnentanden. Als het omstreeks vier jaar is, breken de twee middentanden en op vier en een half- à vijfjarige leeftijd de twee hoektanden. [JG 1a, 1b; N 8, 19]
I-9
|