e-WLD begrippen 
e-WLD

 
 
Filteren... dialect=Q095p plaats=Maastricht

Overzicht

Gevonden: 8094

BegripTrefwoord: dialectopgave (plaats)Omschrijving
knielen knielen: kneeje (Maastricht), kneele (Maastricht, ... ), kneelə (Maastricht), knele (Maastricht, ... ), knēēle (Maastricht), kniele (Maastricht), knīēle (Maastricht) Knielen, een kniebuiging maken [kniele, kneele, kneije?]. [N 96B (1989)] III-3-3
knielkussen kniekussen: kneejkösse (Maastricht, ... ), knielkussen: kneelkusse (Maastricht), t kneelkusse (Maastricht), knielkussentje: kneelkösəkə (Maastricht), knienkussen: kneejekösse (Maastricht), kussen: t kösse (Maastricht), kussentje: kösseke (Maastricht) Het knielkussen op de kerkbank. [N 96A (1989)] III-3-3
kniezen beklagen: bəklaogə (Maastricht), kniezen: heĕr is altīēt aŏn et knĕize (Maastricht), kneijzə (Maastricht), kneize (Maastricht, ... ), kni:zə (Maastricht), kniezən (Maastricht), knijze (Maastricht, ... ), knèizə (Maastricht), mopperen: heĕr is altīēt aŏn et mōppere (Maastricht), motzen (du.): mòtse (Maastricht), treuren: treure (Maastricht, ... ), treurer (Maastricht), treurə (Maastricht) een knagend verdriet hebben en zichzelf daarvoor als ongelukkig beklagen [treuren, kniezen] [N 85 (1981)] || Hij is altijd aan t kniezen (ontevreden, morren). [ZND 28 (1938)] || kniezen [ZND 01 (1922)], [ZND m] || kniezen, ontevreden mokken III-1-4
knijpen knijpen: kniepe (Maastricht, ... ), kniepə (Maastricht), Knijpen (=nijpen?)  knīpə (Maastricht), pitsen: pitse (Maastricht, ... ), pitsə (Maastricht), pītse (Maastricht) die schoenen knellen mij (doen pijn) [ZND 28 (1938)] || Knellen: stijf drukken zodat daardoor een striem ontstaat (knellen, knijpen, duwen, wringen, klemmen). [N 84 (1981)] || Knijpen: vel of vlees met de vingers samenknijpen; drukken (nijpen, knijpen, pitsen). [N 84 (1981)] || nijpen [ZND m] III-1-2
knikkebenen doorzakken: doorzakke (Maastricht), knikken: knikke (Maastricht), met knikkende knie?n lopen: mèt knikkende kneeije loupe (Maastricht) lopen: met doorknikkende knieën lopen [kwakken] [N 10 (1961)] III-1-2
knikker balletje: /  belkes/ (Maastricht), huif: heuf (Maastricht), hoͅyf (Maastricht), huive (Maastricht), höif (Maastricht), høͅjf (Maastricht), spølə mɛtə h"və (Maastricht), <ö : bedoeld is een beklemtoonde schwa>  höjf (Maastricht), /  huive [mv.} (Maastricht), Huif, afleiding is onzeker, verwant wrs. met houf (A.N. huif), maar huif < lat. uva (= druif) is niet onmogelijk.  huif (Maastricht), Ik kan dit niet benoemen.  huive [mv.} (Maastricht), is dit een computerspelletje?  huiven [mv.} (Maastricht), Of een andere omschrijving.  mèt huive speule (Maastricht), Zie Crompvoets, H. (1991), [De regionale toptiens van dialectwoorden en -begrippen.]: Limburg. In: H. Crompvoets en A. Dams (red.), Kroesels op de bozzem. Het Dialectenboek. Waalre: Stichting Nederlandse Dialecten, blz. 122-136 [blz. 125].  huif (Maastricht), kets: keͅts (Maastricht), klits: klits (Maastricht), knikker: knikker (Maastricht) Balletjes van gebakken aarde, steen, marmer of glas [bolbaai, kets, kaaischeut, jibber, klits, ket, til, knipper, knot, marbol, marbel, mölmer, kaster, kasser, huuf, köls, kölster, vrenkel]. [N 88 (1982)] || Een grote knikker. [N R (1968)] || II. Huif: knikker. || II. Kliets: kleine knikker. || Jongens spelen met de knikkers. [ZND 01u (1924)] || Kleine stenen of glazen knikker [mullemer, aardezoekertje, artzeiker]. [N 88 (1982)] || knikker [SND (1991)], [SND (2006)] || Knikker. [ZND 01 (1922)], [ZND m] || Knikkeren (1). || knikkers [SND (2006)] || knikkers/ [SND (2006)] III-3-2
knikkeren huiven: heuven (Maastricht), huive (Maastricht, ... ), met de huiven spelen: spølə mɛtə h"və (Maastricht), met huiven spelen: Of een andere omschrijving.  mèt huive speule (Maastricht) Jongens spelen met de knikkers. [ZND 01u (1924)] || Knikkeren (1). || Lievelingsspel 2. [SND (2006)] || Over het knikkerspel: het knikkeren. [N R (1968)] III-3-2
knikkerkuiltje kuiltje: kuilke (Maastricht, ... ), köulke (Maastricht), køͅjlkə (Maastricht), køͅlkə (Maastricht), putje: pötsje (Maastricht), scharputje: Vgl. Maastricht Wb., pag. 365: scharren, c. Knikkerspel, waarbij een handvol knikkers in een kuiltje wordt geschoten; die er uit vliegen bij de schok zijn voor de schieter, die in het kuiltje blijven liggen voor de tegenpartij, of omgekeerd. Dit spel heet ook stoete.  scharputsje (Maastricht) Een holletje in de grond, door de kinderen gebruikt bij het knikkeren? [DC 21 (1952)] || Het holletje in de grond bij t knikkeren [kuil, kuiltje, putje, O, demke]. [N 88 (1982)] III-3-2
knikkers laten rollen rollen: roͅlə (Maastricht) Knikkers laten rollen [druilen, trullen, dullen, reuzelen, dreutelen]. [N 88 (1982)] III-3-2
knikkers laten stuiteren ketsen: ketsen (Maastricht) Knikkers laten stuiteren in het knikkerspel [bonken, kletsen]. [N 88 (1982)] III-3-2