e-WLD begrippen 

 
 
Filteren... plaats=Maastricht

Overzicht

BegripTrefwoord: dialectopgave (plaats)Omschrijving
proppenschieter een pijp heulenteren: zie bijlage:  en piep} heulenteere (Maastricht), klakbus: klagbös (Maastricht), knakbus: knakbös (Maastricht), pijp: piep (Maastricht), proppenschieter: proppesjeei̯ter (Maastricht), proppesjeeter (Maastricht, ... ), proppesjeter (Maastricht), pró:ppesjeeter (Maastricht), próppesjeei̯ter (Maastricht), zie bijlage:  proppesjeeter (Maastricht) Een klakkebus (cilindervormig kinderspeeltuig van uitgehold vlierout, waarmede een prop wordt weggeschoten). [ZND 08 (1925)] || Klakkebus (speelgoed gemaakt van vlierehout om proppen mee weg te schieten) [knaptoet, kraaktuut, proppesjeeter, klambös]. [N 06 (1960)] || Proppenschieter: bekend jongensspeelgoed; spott. geweer. III-3-2
prostituée hoer: hoor (Maastricht, ... ), hōōr (Maastricht), hoertje: heurke (Maastricht), poddel: póddel (Maastricht), tippelaarster: tippeleerster (Maastricht) prostituée, publieke vrouw [hoer, lichtvink, deerne, blaar] [N 86 (1981)] III-2-2
provisiekast, etenskast kast: kas (Maastricht), schap: šāp (Maastricht), schapraai: šəprōͅi̯ (Maastricht), Zèt de tèlleur in ¯t sjepraoj  sjepraoj (Maastricht) een schaprade, schapraai (etenskast) [ZND 06 (1924)] || etenskast, schapraai || voorraad- of provisiekast [N 05A (1964)] III-2-1
pruik kalotje (<fr.): kelötsje (Maastricht), (m.).  kelötje (Maastricht), pruik: pruuk (Maastricht, ... ), prūūk (Maastricht, ... ), (vr.).  prwuk (Maastricht), pruikje: pruukske (Maastricht) kunstmatig vervaardigde haarbedekking, valse haardos [kalot, pruik] [N 86 (1981)] || pruik: valse haardos III-1-3
pruilmond grijnerd: grijnerd (Maastricht), grijnijzer: grieniezer (Maastricht), motsetig (<du.) bakkes: mòtsetig bakkes (Maastricht), pruimenmuiltje: proeme mólke (Maastricht), proememuilke (Maastricht), prōēmə muilkə (Maastricht), prutlip: prutlip (Maastricht) een mond die men trekt als men pruilt [zie vr.199] [pruilmond, troesmond] [N 85 (1981)] III-1-4
pruim kriekepruimpje: krekepruimke (Maastricht), priester: priester (Maastricht), priesters (Maastricht), kleine gele pruim  priester (Maastricht), priesterpruimpje: kleine gele pruimen  priester (pruimkes) (Maastricht), pruim: proeme (pl) (Maastricht, ... ), proum (Maastricht, ... ), quetsche (du.): kwetsj (Maastricht), langwerpige blauwe pruim  kwetsj (Maastricht), reine claude (fr.): regelaot (Maastricht, ... ), riggelaote (Maastricht), ringelaot (Maastricht), -  regelaote (Maastricht), riggelaote (Maastricht), ringelaote (Maastricht), reine claude  regelaot (Maastricht), ringelaot (Maastricht), steen-op-steen: kwetsen  stein-op-stein (Maastricht) [ZND 34 (1940)] [ZND m]kleine blauwe pruim || langwerpige blauwe pruim || pruim (bekende vrucht, de boom) || pruimsoort || reine claude || reine-claude I-7
pruimen knauwelen: knauwələ (Maastricht), pruimen: promme (Maastricht, ... ), prommə (Maastricht), proume (Maastricht, ... ), proumen (Maastricht), proumə (Maastricht, ... ), prōmə (Maastricht), prōw.mə (Maastricht), pròmmə (Maastricht), Ich proum noets, ich rouk allein piepe, zag Pabónk  proume (Maastricht) pruimen || pruimen; Hoe noemt U: Tabak kauwen (pruimen, sikken, sjikken) [N 80 (1980)] || tabak kauwen III-2-3
pruimenboom pruimenboom: proemeboum (Maastricht), pruimenboompje: proemebuimke (Maastricht) I-7
prutsen begaden: cf Weijnen Et.Wb. pag. 11 s.v. begaden, zich tegoed doen bij het eten, vuil maken; zie ook ASchuermans s.v. "begaaien of begaden", pag. 37 met verwijzing naar Kil. 1. versieren, opschikken, opsmukken en bet. 2 de lelijke vormen van 1, dus lelijk opschikken, lelijk opsmukken, lelijk versieren.  begaojə (Maastricht), broddelen: broddele (Maastricht, ... ), brŏdele (Maastricht), bròddələ (Maastricht), bróddele (Maastricht, ... ), bróddələ (Maastricht, ... ), bródsjele (Maastricht), fitselen: fitsele (Maastricht), flodderen: floddere (Maastricht), foezelen: foezele (Maastricht), fotsen: fòtsje (Maastricht), fótsje (Maastricht), frunniken: frunnəkə (Maastricht), frutselen: frutsələ (Maastricht), hannesen: hannese (Maastricht), klommelen: kloomele (Maastricht), kloomələ (Maastricht, ... ), cf. Schuermans p. 256 s.v. "klommel"= "iemand of iets van weinige, van geen waarde..... Vanhier t o.w. klommelen......den tijd met beuzelarijen overbrengen, niets goeds verichten... Vanhier nog klommeleer, geklommel, verklommelen, d.i. bederven, verspillen (Limb.)  klommele (Maastricht), knoddelen: knoodele (Maastricht), knuddele (Maastricht), knoeien: knoeje (Maastricht, ... ), knoejə (Maastricht), priemelen: priemele (Maastricht), prutselen: prutsele (Maastricht), prutsen: prutse (Maastricht, ... ), prutsə (Maastricht, ... ), semmelen: semmele (Maastricht), slordig werken: slordig wèrreke (Maastricht), treuzelen: treuzele (Maastricht), verfotsen: verfótsje (Maastricht), verkerven: verkèrreve (Maastricht), verknoeien: ət vərknoejə (Maastricht), verprutsen: verprutse (Maastricht), vərprutsə (Maastricht), voor de kont kletsen: veur de koont kletse (Maastricht) broddelen, knoeien || iets slordig doen [leuteren] [N 85 (1981)] || nutteloze arbeid verrichten [N 85 (1981)] || ondegelijk of onvoldoende werk verrichten of ondegelijk aan iets werken [prutsen, fanneken, vrellen, prutten, dooieren, merelen, kloten, klooien, teutelen, zeuren, soeliën, hannesen, treuzelen, teuten, semmelen] [N 85 (1981)] || prutsen, knoeien, onhandig bezig zijn || slecht, slordig werk leveren door onvoldoende kennis [broddelen, brodden, modderen, troddelen, figgelen, knoefelen, foefelen, krabben, fikkelen] [N 85 (1981)] || verkeerd handelen, niet op de goede manier maken [verkerven] [N 85 (1981)] || vervelend, peuterig werk [geneuk] [N 85 (1981)] III-1-4
prutser broddelaar: bróddeleer (Maastricht), die heeft zijn handen links staan: dee heet zien han links stoon (Maastricht), hampelmann (du.): hāmpələ mààn (Maastricht), klos: klos (Maastricht), kluitenklaas: kluutəklaos (Maastricht), kluns: klöns (Maastricht), kəlūns (Maastricht), onhandig: oonhendig (Maastricht), onhandige sus: ónhendige sus (Maastricht), onhandige, een -: oonhendig (Maastricht), prutser: prutser (Maastricht), schaute-meier: RhWb VII 981 s.v. Schauten, Schauter (&lt; jüd. schoteh): 1. ein kein Vertrauen verdienender Mensch; weniger verächtl. einer der nicht ganz bei Sinnen ist, munterer, witziger, zu harmlosen Streichen neigender Witzbold, Halbnarr, Dumkopf  sjoutemeijer (Maastricht), sukkelaar: sukkeleer (Maastricht) iemand die onhandig is [kavveleuter, boerenklos, klos] [N 85 (1981)] || knoeier || prutser III-1-4