33675 |
kluit aarde |
kluit:
klȳt (Q027p Doenrade)
|
[N 27, 36; S 18; R 3, 8; L 28, 8; L 28, 9; L 1a-m; L B2, 290; ALE 257; Vd.; monogr.]
I-8
|
18792 |
kluwen |
kluwen:
kluje (Q027p Doenrade)
|
kluwen [SGV (1914)]
III-1-3
|
25032 |
knarsen |
schrompen:
sjrómpə (Q027p Doenrade)
|
een scherp, ongelijkmatig, schurend of malend, onaangenaam aandoend geluid voortbrengen [kniersen, knoersen, knarsen] [N 91 (1982)]
III-4-4
|
21347 |
knecht |
knecht:
eine nuje knecht (Q027p Doenrade)
|
knecht, een nieuwe ~ [SGV (1914)]
III-3-1
|
33338 |
knecht, algemeen |
knecht:
knęxt (Q027p Doenrade)
|
[L 1, a-m; S 26; Wi 8; monogr.; add. uit S 6]
I-6
|
17921 |
knellen |
knijpen:
kniepə (Q027p Doenrade)
|
Knellen: stijf drukken zodat daardoor een striem ontstaat (knellen, knijpen, duwen, wringen, klemmen). [N 84 (1981)]
III-1-2
|
18174 |
knellen, gezegd van schoenen |
pitsen:
pitsjə (Q027p Doenrade)
|
drukken en daardoor pijn veroorzaken, gezegd van schoenen die te klein zijn [knellen, klemmen, drukken] [N 86 (1981)]
III-1-3
|
21058 |
kneuzen |
blutsen:
blūtsje (Q027p Doenrade),
blötsje (Q027p Doenrade),
WLD
blutsjə (Q027p Doenrade)
|
blutsen [SGV (1914)] || Een appel of peer oppervlakkig beschadigen zoda er een zachte plek ontstaat (blutsen, kneuzen, keuzen). [N 82 (1981)]
III-2-3
|
17677 |
knie |
knie:
kneij (Q027p Doenrade, ...
Q027p Doenrade)
|
knie [DC 01 (1931)], [SGV (1914)]
III-1-1
|
17678 |
knieholte |
vouw:
vowt (Q027p Doenrade)
|
knieholte [DC 01 (1931)]
III-1-1
|