e-WLD begrippen 

 
 
Filteren...

Overzicht

Gevonden: 1

BegripTrefwoord: dialectopgave (plaats)Omschrijving
oude vrouw auwel: vgl. Bocholt Wb. (pag. 18): auwlmenke, dwerg, kabouter.  auwel (Bocholt), bes: besj (Stein, ... ), bès (Oirsbeek), bèsj (Merkelbeek), bés (Maasbree), bésj (Grevenbicht/Papenhoven, ... ), besje: ein bêske (Herten (bij Roermond)), (boven 80 jaar).  bésje (Meijel), brommel: vrouw  broehmel (Genk), dutsje: cf. WNT s.v. "duts"1. stakker, stumper, sukkel  duutske (Venlo), grootje: grootje (Ittervoort, ... ), kindjeswijf: kinsjeswief (Maastricht), knak: knak (Maastricht), kraai: krai (Bleijerheide, ... ), krenksel: ook: lastig kind; vgl. Ned.Etym.Wb. van De Vries s.v. "krenken  kreinksel (Sint-Truiden), machochel: cf. VD s.v. "magoggel"zie machochel; cf. VD s.v. "machoch, machochel, machoechel  megogel (Maastricht), mee: mei (Sint-Truiden), meetje: meejkə (Niel-bij-St.-Truiden), mensje: meenske (Castenray, ... ), meun: meun (Venlo), vero.  meun (Echt/Gebroek), mie: mie (Sint-Truiden), mo: iets platter  mo (As, ... ), moedertje: meuderke (Venlo), meujerke (Maastricht), moetje: of: moetje?  mótje (Nederweert), uit mot (moet, moetje, moei = tante)  motsje (Maastricht), oud besje: auwt besjke (Born), oud ding: oad dink (Weert), oud kebabbel: Mar.: contaminatie?; cf. WNT s.v. "kebbelen"(verg. kwebbelen) afl.: kebbel; zie ook WNT s.v. "babbelen"; afl. babbel;  ‧n aa kebabbel (Hasselt), oud meetje: cf. VD s.v. "IV. mee"(gew.) oude vrouw; cf. WNT s.v. "meken"= dim. van "mee"als een term voor grootmoeder, oude vrouw. cf. Weijnen s.v. "mee  aameike (Sint-Truiden), oud mens: aa mins (Wellen), aad miens (Melick), aad mêns (Gronsveld), aat miens (Kapel-in-t-Zand), aatmiens (Beesel), ald mins (Hoensbroek), aot mĭĕnsj (Heerlen), oaje mins (Weert), oud miensj (Kunrade), oud minsj (Klimmen, ... ), out mīēnsj (Amstenrade), âld meens (Venray), ’n oad mins (Weert), ⁄n aod mins (Heythuysen), ⁄n àwd mins (Sevenum), oud mensje: aat minske (Koersel, ... ), oud moedertje: aa.t mōē.ëderke (Zonhoven), ààt mŏĕddərkə (Lommel), ’n aa.d mouë.derke (Hasselt), cf. WNT s.v. "meu"zie moei; cf. WNT s.v. "moei - daarnaast meui"; cf. WNT s.v. "moeder - daarnaast in volkstaal moeier en moer; in kindertaal ook moe en moes"; cf. VD s.v. "meu"zie moei en meui; cf. VD s.v. "meu(i), meuje  aajd meujerke (Maastricht), oud schabraak: āld schabraak (Blitterswijck, ... ), cf. Vd s.v. "schabrak, zie sjabrak (paardendekkleed? Zie Meerlo-Wanssum Wb. waarbij men verwijst naar de betekenis van "oud bouwvallig gebouw, ook persoon". Zie dan echter WNT s.v. "schabbernak - schavernak"6) bouwvallig huis. Zie ook het type "schabernak  āld schabraak (Wanssum), cf.WLD III, 2.1, p. 26, s.v. schabraak = bouwval  āld schabraak (Geysteren), oud vrouwmens: aad vrammes (Beverlo), awt vroumesj (Geleen), oad vroumes (Weert), uit vremmes (Tessenderlo, ... ), âld vrommensj (Castenray, ... ), âld vrowmeens (Castenray, ... ), âət vrómis (Zonhoven, ... ), öt frèmməs (Tessenderlo, ... ), âlde(ren) iemand, de âldere  âld vrowme(n)s (Castenray), âld vrowmeens (Castenray), oud vrouwtje: aajd vröwke (Maastricht), aajdvruike (Maastricht), aw vruikes (Maastricht), (sympathiek).  aad vruike (Herten (bij Roermond)), oud wijf: aad wief (Maasniel, ... ), aad wijf (Heusden, ... ), aait wief (Maastricht), aajd wief (Maastricht), aajt wief (Maastricht), aat weef (Rosmeer, ... ), aat wijf (Zonhoven), aaət wèjəf (Zonhoven, ... ), ald wiêf (Blerick), alt wīēf (Meerlo), aod wie-f (Nunhem), aod wief (Kerkrade, ... ), aud wief (Uikhoven), aut wĭĕf (Rotem, ... ), auwt wief (Beek, ... ), awd wief (Echt/Gebroek, ... ), en ald wief (Venray), oud wief (Meijel, ... ), ’n ouw wijf (Peer), (= vrouw).  ald wief (Tienray), (o.).  ōͅ.t wī.f (Eys), (onsympathiek).  aad wieëf (Herten (bij Roermond)), (oud wijf).  aad weef (Eigenbilzen), (vroegere benaming).  aad weef (Vlijtingen), oud wijfje: a.t wɛfkən (Lommel, ... ), aajd wijfke (Maastricht), aaw wie:fke (Meijel), aaw wīēfkə (Meijel), aowt wifkə (Neerpelt), aud wi-jfke (Bree), aud wiefke (Opglabbeek, ... ), auwt wifkə (Neerpelt), e aad wifke (Eksel), e aad wöfke (Eksel), ein aud wi-jfke (Bree, ... ), oud wiëfke (Sevenum), ààt wéfkə (Lommel), ’t aad wefkë (Tongeren, ... ), (vroegere benaming). Note v.d. invuller: toemaatje van vorige lijst: wèèb = slordige niet zeer verstandige vrouw.  aad wijfke (Vlijtingen), oud, het -: dat auwt (Obbicht), ət aajd (Maastricht), ⁄t aajd (Maastricht), ⁄t aajt (Maastricht), vrouw  ’t aajd (Maastricht), oud, het ~: aat (Lauw), ’t aajd (vrouw) (Maastricht), oude: aaje (Roermond), aoj (Altweert, ... ), aoje (Maasbree), aojen (Sevenum), aow (Kerkhoven), auw (Guttecoven), den alde (Gennep), den auwe (Bree), die alde (Venlo), die auw (Obbicht), də àw (Maastricht), də ààw (Meeswijk), enne oaje (Weert), ne àlt (Venlo), nën aa-ën (Hoeselt), ouw (Maastricht), ouwe (Koningsbosch), òw (Heerlen), ’n aa (Eigenbilzen, ... ), ’n oaj (Weert), eigenlijk oudere  ein aoj (Ell), plat  die aw (Maastricht), vrouw  die alde (Venlo), oude bes: auw bèsj (Sittard), oude doos: aaj doos (Roermond), alde doeës (Venlo), aoj doës (Maasbree), oude heks: oaje heks (Weert), oude konkernol: Maastricht Wb. : konkernol is gew. vorm van kornoelje; mar.: cf. id. in WNT  aw kónkernol (Maastricht), oude krak: alde krak (Blitterswijck, ... ), oude meun: aoj mēūn (Heel), cf. VD s.v. "meu"zie moei en meui; cf. VD s.v. "meu(i), meuje  aaj meun (Swalmen), oude moeder: auw mooder (Itteren), oude mui: Note v.d. invuller: liedje bij appelzingen op oudejaarsdag: "Auwe muin gaeft det geer lang laeft det geer zich en zelig waerd: cf. WNT s.v. "mui (II)"zie moei  auw muin (Nieuwstadt), oude nonk: mar.: is mannelijk!  auwe nonk (Nieuwstadt), oude patrijs: cf. Venlo Wb. s.v. "petries"= patrijs; mar.: of komt het uit het Latijn?.  alde petriês (Venlo), oude peet: cf. VD s.v. "1. peet"= peter of meter maar gew. ook "grootmoeder; oude vrouw  ààw pèèt (Lommel), oude taats: ouw taatsj (Meeswijk), oude tang: (pegoretief). (kwade oude vrouw).  aa tang (Jeuk), oude tant: aoj tant(e) (Maasbracht), auw tant (Nieuwstadt), aw taant (Maastricht), aw tant (Maastricht), oude tante: aoj tant(e) (Maasbracht), oude tas: cf. VD s.v. "II. tas"(veroud. gew.) huwbaar meisje of jonge vrouw; cf. VD s.v. "II. tes"(gew. bijvorm van tas cf. WNT s.v. "tas (I) - tessche, tesch, tes"3) soms in minachtende zin voor een vrouw in het algemeen, zoveel als: vrouwspersoon; vgl. WNT s.v. "tes"(tas I) en "tesch"(tas I)  auw tĕsj (Doenrade), oude vrouw: a vro (Genk), a vrow (Kuringen, ... ), a vrów (Rosmeer, ... ), aa vraaw (Oostham, ... ), aa vreu (Hasselt), aa vro (Bilzen, ... ), aa vroo (Zonhoven), aa vroow (Kermt, ... ), aa vrou (Heers, ... ), aa vrouw (Bommershoven, ... ), aa vrow (Sint-Truiden, ... ), aa vréú (Hasselt, ... ), aa vròw (Gelinden, ... ), aa vróó (Martenslinde, ... ), aa vrô (Loksbergen, ... ), aaj vrouw (Kapel-in-t-Zand, ... ), aaw vraow (Maastricht, ... ), aaw vròw (Hamont, ... ), aaw vrów (Sint-Huibrechts-Lille, ... ), ald vrouw (Blerick), alde vrouw (Blerick, ... ), aoe vrouw (Neeroeteren, ... ), aoj vrou (Molenbeersel, ... ), aoj vrouw (Heel, ... ), aoje vrouw (Heel, ... ), aow vrow (Montzen, ... ), aowe vrau (Kerkrade), au vrou (As, ... ), au vrow (Wolder/Oud-Vroenhoven), auw vrauw (Kerkrade, ... ), auw vrou (Bocholt), auw vrouw (Beek, ... ), aw vrouw (Amby, ... ), aw vrow (Hulsberg), aw vròw (Maastricht, ... ), aë vroo (Hoeselt, ... ), ā vro (Genk), āāj vrouw (Reuver), dë aa vrouw (Tongeren), dë aa vròuw (Tongeren), də aw vròw (Maastricht), e aa vrouw (Eksel, ... ), een öw vrouw (Hoensbroek), ein aow vrou (Bocholt), en alde vrouw (Oirlo), en âlde vrouw (Venray), oow vrouw (Noorbeek, ... ), ou vrouw (Brunssum), oude vrouw (Leopoldsburg), ouj vrouw (Thorn, ... ), ouw vrouw (Beesel, ... ), ouw vrow (Vijlen, ... ), ouw vrów (s-Gravenvoeren, ... ), ouwen vrouw (Waubach), ow vrow (Mheer), unne alde vrouw (Blerick), àldə vrouw (Venlo), àw vrouw (Urmond), àà vró (Genk, ... ), ááldə vrouw (Gennep), â vrô (Hoeselt), âa vróów (Aalst-bij-St.-Truiden, ... ), äudsje vrouw (Kerkrade), òw vrouw (Hoensbroek), òw vròw (Heerlen), òw vrów (Epen), ən àw vəròw (Maastricht), ’n aa:j vrou:w (Montfort), ’n aoj vrouw (Maasbree), ’n ouw vrouw (Peer, ... ), ⁄n aw vrouw (Klimmen), (v.).  ‧oͅu̯ vr‧oͅu̯ (Eys), aow lü  aow vrau (Kerkrade), nb : stoottoon  ’n aa:j vrou:w (Montfort), ps. invuller twijfelt over het woord ouw!  ouw vrouw (Ubachsberg), vr.  ‧oͅu̯ vr‧oͅu̯ (Ingber), vrouw  à vro (Genk), âlde meense  en âlde vrouw (Venray), oudere vrouw: ouwer vrouw (Nieuwenhagen), oudje: ajdsje (Maastricht), oudjé (Ittervoort), iemand  alde(ke) (Castenray), vrouw  äudsje (Kerkrade), peet: pèèt (Meeuwen), schevaak: cf.WLD III. 2.1., p. 26, s.v. "schevaak"= bouwval  schevaak (Venlo), schraap: (in negatieve zin).  sjrāāp (Nieuwenhagen), soes: mar.: van "soezen"?  zoès (Venlo), taats: taatsj (Sittard), tang: tang (Venlo), tant: tant (Nieuwstadt), tant(e) (Maasbracht), tante: tenjte (Susteren), tantje: tantje (Meeuwen), teek, een -: = een lastige oude vrouw (zie note v.d. invuller onderaan bladzijde).  ein taek (Nunhem), teutje: cf. VD s.v. "II. teut  teutje (Ell), troela: troela (Genk), vrouw  troela (Genk), tuit: cf. VD s.v. I. tuit"12 (gew.) als ong. ben. voor een vrouw  tuut (Maastricht), vrouwmens: vroumes (Maastricht), wijf: wi-jf (As), wijfje: wiēfke (Castenray, ... ), wufke (Eksel), wijsvrouwtje: weisvruike (Venlo) benaming en aanspreking van een goedaardige en wat oudere vrouw || een oude vrouw [ZND 05 (1924)] || iemand van oudere leeftijd ( oude man, oude vrouw, oude van dagen) [N 102 (1998)] || klein, oud vrouwtje || oud klein vrouwtje || oud vrouwspersoontje || oud vrouwtje || oud wijf || oude man [ouken, ouderling, oude paai, peke, pee, knar] [N 86 (1981)] || oude vrouw [N 102 (1998)] || oude vrouw (spot.) || oude vrouw [kogehel] [N 86 (1981)] || oude vrouwtje || oudje || vrouw die als alleenstaande bejaarde wordt opgenomen in het oude weeshuis III-2-2, III-3-1