e-WLD begrippen 
e-WLD

 
 
Filteren...

Overzicht

Gevonden: 17121

BegripTrefwoord: dialectopgave (plaats)Omschrijving
hartig gezouten: gezaaite (Amby), gezoutə (Doenrade), gəzaajtə (Maastricht), Waat is die soep gezalte  gezalte (Roermond), hartelig: ha.tsəlex (Eys), hartelig (Kunrade), hatselig (Eys), hàttəlich (Heerlen), háttələch (Epen), slecht leesbaar  hatilich (Simpelveld), hartelijk: hartelijk (Lutterade, ... ), hartelik (Amby, ... ), hartəlik (Schimmert), hartələk (Diepenbeek, ... ), hattelijk (Eigenbilzen), hattĕlek (Hoeselt), hertelek (Weert), hertelijk (Hoensbroek, ... ), hertelik (Blerick, ... ), hertelèk (Houthalen), hertəlik (Beesel, ... ), hertələk (Grathem, ... ), hàr.təlik (Maastricht), hàrtelik (As), hàrtələk (Maastricht), hártelek (Zonhoven), hèrtelik (Thorn), hèrteluk (Meijel), hèrtəlik (Heel), hèrtələk (Venlo), hértelik (Swalmen), hértəlik (Roermond), aane aoventj e stök kieës és hertelik Al di-j vlaaj deut ¯ne mins goot, mer nôw gaon ve wat herteliks aete, waor Truj: vlaai is heerlijk, maar nu gaan we wat hartigs eten, nietwaar Truus  hertelik (Altweert, ... ), ook wel gebruikt  hartelijk (Tienray), hartig: ha.tsex (Eys), hartich (Urmond), hartig (Brunssum, ... ), hartige (Schimmert), hatzig (Vijlen), hārtig (Maastricht), hertig (Geleen, ... ), hàrtich (Susteren), hàrtig (Guttecoven), hèrtig (Beesel, ... ), Dat suupkeis hárteg van smaak  hárteg (Castenray, ... ), ¯t kum aan ¯t hat (hart) : iets lekkers eten dat bervalt  hattig (Jeuk), hartlig: hatsliech (Kerkrade), hatslig (Nieuwenhagen), hats’lieg (Bleijerheide, ... ), pikant: pikante (Vlodrop), pittig: pittig (Gennep, ... ), zout: zout (Meijel) een zoutachtige, pittige smaak hebbend (hartig, hartelijk) [N 91 (1982)] || gezouten || hartig || zoutig III-2-3
hartinfarct attaque (fr.): atak (Herten (bij Roermond), ... ), attak (Bilzen, ... ), attaque (Eigenbilzen, ... ), attàk (Borgloon, ... ), zeldzaam  attaque (Zutendaal), attaque-tje: attakske (Geistingen), begaving: begâoving (Swalmen), beroerte: beroerte (Maastricht), beslag: beschlāāg (Schimmert), besjlaach (Kerkrade), besjlaag (Geleen, ... ), besjláag (Herten (bij Roermond)), beslaa.g ? (Hasselt), beslaag (Achel, ... ), beslag (Alken, ... ), beslaoch (Eigenbilzen), beslaog (Bilzen, ... ), beslo:g (Wellen), besloag (Genk, ... ), beslog (Vliermaal), beslōāch (Hoeselt), buschlaag (Brunssum), bëslôog (Tongeren), bəsjlaach (Grevenbicht/Papenhoven), bəsjlāāg (Reuver), bəslàg (Loksbergen), b’slaag (Bocholt), (verouderd)  bəslach (Meijel), beslaag:plotse dood hart of hersenen  beslaâg (Eksel), onderlijnd bij mog.antw.  beslag (Hechtel), Vgl. 156.  besjlaag (Haelen), Wordt gebruikt bij een hartaanval en voor een hersenbloeding.  besjlāāg (Swalmen), hartaanval: hartaanval (Beek, ... ), hartaonval (Maastricht), hartènval (Meijel), hatoanvaal (Val-Meer), hertaanval (Blerick, ... ), hertaönval (Gronsveld), hàrtaanvàl (As), hârtaanval (Maasbree), hèrtaanval (Ell, ... ), hartaderbreuk: hartaaderbreuk (Eksel), hartcrisis: hètkriĕs (Loksbergen), hartinfarct: hartinfarct (Eigenbilzen, ... ), hartinfarcten (Peer), hartinfarkt (Bree), hartinfarr’kt (Kaulille), hartinfarəkt (Meeuwen), hatinfark (Val-Meer), hert infarc (Boekend), hertinfark (Beesel), hertinfárk (Venlo), hàrtinfàrk (Susteren), hártinfárkt (Opglabbeek), hèrtinfàrk (Stevensweert), AN op zijn Tongers uitgesproken.  hat-infárk (Tongeren), hartkramp: hartkramp (Oirsbeek), hartslag: ha.rtšlā.ch (Ingber), ha.tsšlā.ch (Eys), hatssjlaag (Simpelveld), hatsslag (Eys, ... ), hatzschlaeg (Heerlerbaan/Kaumer), hertsjlaag (Maasniel, ... ), hertslaag (Tungelroy, ... ), hàtsjláách (Heerlen), hartverlamming: hart-verlamming (Sevenum), hartverlaming (Born, ... ), hartverlamming (Amby, ... ), hartverlàmming (Sevenum), hartvərlamming (Kapel-in-t-Zand, ... ), hartv’rlaaming (Bocholt), hatverlamming (Waubach), hertverlaaming (Roermond), hertverlaming (Nunhem), hertverlamming (Blerick, ... ), hertvərlaming (Kapel-in-t-Zand), hertvərlááming (Venlo), hàrtvərlàmming (Amstenrade), hártverlámming (Venray), hèrtvərlaäming (Heel), hèrtvərlāāming (Reuver), Modern, niet typisch Maaslandse uitvinding.  hartverlamming (Boorsem), hartziekte: hatzigde (Hoeselt), hij is gestorven van het hart: hè’s gestùrreve van ’t hart (Hechtel), infarct: infarc (Geulle), infarct (Eigenbilzen, ... ), infarek (Kuringen), infark (Geleen, ... ), infrackt (Kerkhoven), infàrk (Nieuwenhagen), moderner  infarct (Lommel), malheur (fr.): malleur (Wellen) hartaanval || hartinfarct || Hartinfarct: bloeding in de hartspier met verstopping van de kransslagader (hartverlamming, beslag, infarct, attaque). [N 107 (2001)] || Hartinfarct: bloeding in de hartspier met verstopping van de kransslagader (vang, kramp, infarct, hartverlamming). [N 84 (1981)] || hartverlamming, hartinfarct III-1-2
haspel bol: bol (Beringe), grote haspel: grote haspel (Ottersum), haspel: haspǝl (Boekend, ... ), hāspǝl (Meijel, ... ), hāǝspǝl (Alken, ... ), hē̜spǝl (Sevenum), hǭ.spǝl (Panningen), hǭspǝl (Helden), streneklos: strēnǝklos (Montfort), tweerbalk: twērbalǝk (Guttecoven), vleuger: (mv)  vlø̄gǝrs (Jeuk), wimpel: wempǝl (Jeuk) Een drie- of vierarmig, ronddraaiend toestel op het spinnewiel waarmee onder andere de gesponnen wol tot strengen werd verwerkt. Zie afb. 53. [N 34, D] || Houten stang met kruisvormige zijstukken om het garen te bewaren. Zie afb. 65 en 66. [N 48, 117b] II-7
haspelen haspelen: haspǝlǝ (Ell) Werken met de haspel. Hierop maakte men strengen, omdat bijv. het gesponnen garen vochtig was. Ook om het garen te verven of om andere redenen gebruikte men de haspel. [N 34, D add.] II-7
haten afkeer (zn.): aafkeer (Stein), aafkieër (Nunhem), aafkīēr (Tungelroy), aofkier (Noorbeek), benijden: beniejen (Grote-Brogel), de pest hebben aan: de pes höbbe (Maastricht), de pest aan eemes hubbe (Neer), de pest hebbe aan (Weert), de pest hebben in: de pest in eemes hubbe (Neer), de schurft hebben aan: de schurft án iemes hebbe (Venray), een afkeer hebben van: afkér hebbe (Meijel), een emper hebben: ’nen emper hebbe (Weert), een emper hebben op: unnen emper hebbe op (Weert), een hekel hebben aan: een hekel hebben aan (Leopoldsburg), ene hèkel höbbe (Susteren), een pik hebben op: nən pik ŏĕp iemànt (Loksbergen), ekelen (<du.): Van Dale (DN): ekeln, met weerzin vervullen, tegenstaan.  eekele (Vaals), giftig zijn op: gyftəx zēənə op (Molenbeersel), haat (zn.): haoət (Herten), haat dragen: āt drāgə (Bevingen), haat drage (Tungelroy), hōͅt drāgə (Herk-de-Stad), nən hoowət dráágə (Loksbergen), haten: (h)ātə (Mechelen-aan-de-Maas, ... ), (h)ōͅtə (Sint-Truiden), <haten> (As), aate (Maaseik), aote (Waltwilder), aotən (Sint-Truiden), ate (Eisden, ... ), aten (Vucht), ātə (Bevingen, ... ), āətə (Leopoldsburg), a͂te (Mettekoven), eemes haote (Neer), ha-ette (Hasselt), ha-te (Blitterswijck), ha:te (Molenbeersel), ha:tə (Beringen, ... ), haa.tə (Kelpen), haas (Kerkrade), haase (Lontzen, ... ), haasə (Eynatten), haat (Maasbree), haate (Amby, ... ), haaten (Leopoldsburg, ... ), haatte (Gulpen, ... ), haatu (Brunssum), haatë (Lanklaar), haatə (Doenrade, ... ), haete (Bevingen, ... ), haiten (Hechtel), haojte (Halen), haote (Hoepertingen, ... ), haote(n) (Vliermaal), haoten (Eigenbilzen, ... ), haotte (Hoeselt), haotten (Beverst), haoəte (Halen, ... ), haoəten (Gingelom, ... ), haoətə (Hoepertingen, ... ), hase (Epen, ... ), hasse (Eys, ... ), hate (Amby, ... ), hate(n) (Schinveld), haten (Afferden, ... ), hatte (Heers), hatə (Eisden), hatən (Urmond), hauten (Borlo, ... ), hawetten (Ulbeek), hawte (Jeuk), haëte (Groot-Gelmen), haôte (Vechmaal), haöten (Widooie), haəte (Vroenhoven), haəten (Kleine-Brogel), hāāte (Sevenum), hāātə (Kermt, ... ), hāotə (Herk-de-Stad), hāse (Gulpen, ... ), hāsə (Welkenraedt), hāte (Grevenbicht/Papenhoven, ... ), hāte(n) (Obbicht), hātə (Meeuwen, ... ), hātən (Bocholt, ... ), ha͂.sə (Montzen), ha͂tə (Hasselt, ... ), ha͂tən (Oostham), ha͂wətn (Zonhoven), heate (Jeuk), heoten (Rijkhoven), ho-e-ten (Lommel), hoa(ə)te (Beverst), hoa-ten (Eksel), hoate (Bilzen, ... ), hoaten (Griendtsveen, ... ), hoeten (Sint-Huibrechts-Lille), hoewəte (Beverst), hoite (Eijsden, ... ), holte (Ulbeek), hoowətə (Loksbergen), hot`n (Tessenderlo), hoten (Genk, ... ), houte (Zichen-Zussen-Bolder), houten (Landen), houètte (Sint-Huibrechts-Hern), howte (Borgloon), howətən (Zonhoven), hoâte (Zichen-Zussen-Bolder), hoëte (Berbroek), hoëten (Diepenbeek), hoëtte (Wijer), hoûte (Koninksem), hoətə (Aalst-bij-St.-Truiden, ... ), hōtə (Genoelselderen), hōətə (Wellen), hōͅeten (Diepenbeek), hōͅte (Martenslinde), hōͅtə (Alt-Hoeselt, ... ), hōͅtən (Bilzen, ... ), ho͂ͅətən (Hamont), hoͅten (Sint-Huibrechts-Lille), hoͅtə (Lanaken), hoͅâtən (Diepenbeek), hààsə (Epen), hààte (Swalmen), hààtə (Maastricht, ... ), háátə (Amstenrade, ... ), hâtən (Peer, ... ), häote (Gronsveld), hôte (Bilzen, ... ), hôten (Hoeselt), höiten (Riksingen), həudə (Kanne), iemes hate (Maastricht), ik kôs ⁄m waal haate (Hoensbroek), otə (Voort), owtə (Hoepertingen), ōͅtə (Sint-Truiden, ... ), a van corn  hatə (Sint-Truiden), als in t frans grand  haaten (s-Herenelderen), boekenwoord  hātə (Opgrimbie), dat haatte hij ; det haden hê  hate (Grubbenvorst), dat haatte hij; dàt hàtten hên  hate (Lottum), de noemvorm van t werkwoord alleen gebruikt, de andere vormen niet  hôtə (Halen), klinkt eerder geleerd  hoͅ:tə (Martenslinde), lange oa  aotə (Sint-Truiden), o gerekt  hoten (Werm), o van or  oten (Wilderen), o van tot verlengd  hôten (Hoeselt), oa als fr eu  hoate (Genoelselderen), Opm. bijv. zich hate wie veur.  hate (Beegden), Tweeklank is zeer sterk.  hôete (Rosmeer), wordt niet veel gebruikt  hoaten (Houthalen), het niet hebben op: het neet op emes hébbe (As), kwaad zijn: koeət zən (Meldert), kouuət zən (Nieuwerkerken), kōͅd op (Neerglabbeek), kwaud zijn (Koersel), niet hoeven: den hoeft vur mej nie (Oirlo), niet kunnen hebben: ne.t k‧eͅnə hā.n (Eys), niet kunnen lijden: emes neet kinne lieje (Haelen), iem. niet kunne lieje (Oirlo), nie kunne lieën (Neerpelt), nie kunnen lieen (Neerpelt), nie kunnə li-jə (Gennep), niet kunne liejen (Neerpelt), néét lieje (Wijlre), vaker gezegd  niet kunnen lijen (Diepenbeek), niet kunnen luchten: dae kan ik neet luchte (Venlo), eemes neet kinne luchte (Herten (bij Roermond)), ich kan hem neit luchte (Sittard), iemand nie kunne luchte (Venray), ik kan ⁄m neet luchte (Hoensbroek), kin neet luuchtə (Maastricht), neet kinne luchte (Schaesberg), neet kinnə löchtə (Maastricht), neet konne lugte (Thorn), neet konnen luchten (Ophoven), neet koonnə luchtə (Heel), neet kunnen löchte (Weert), neet kónnə luchtə (Doenrade), neet lùchte kinne (Horst), nie kannə leuchtə (Meijel), niet konne luchte (Wijlre), nit konne luchte (Waubach), [+kunnen, anders OTT: ik lucht hem niet??, rk]  neet luchtə (Reuver), niet kunnen ruiken: [+kunnen, anders OTT: ik ruik hem niet??, rk]  nit ruken (Heerlerbaan/Kaumer), niet kunnen uitstaan: dae kan ik neet oetstaon (Venlo), ne.t k‧eͅnə ū.tštoͅ.a (Eys), neet kennə outsjtoa (Wijnandsrade), neet kinne oetsjtaon (Posterholt), neet kinnə oetsjtaon (Kapel-in-t-Zand), neet konne(n) oetssjtoa (Schinveld), nēēt kônne ōētschtáŏn (Schimmert), nie kunnen oetstoën (Neerpelt), niet kunne oetstoan (Neerpelt), [+kunnen, anders OTT: ik sta hem niet uit??, rk]  neet oetstoon (Maastricht), neet ówtstōēn (As), nie utstoan (Meerlo), niet kunnen zien: dae kan ik neet zeen (Venlo), eemes neet kinne zee:n (Herten (bij Roermond)), ich kan hem neit zeen (Sittard), ich kan ⁄m nog nej zieə (Vlijtingen), iemand nie kunne zīēn (Venray), ik kan ⁄m neet zeen (Hoensbroek), neet kinnə zīēn (Maastricht), neet konne zeen (Thorn), neet kunnen zeen (Weert), ni zien kòinə (Loksbergen), nie zien konnen (Eigenbilzen), [+kunnen, anders OTT: ik zie hem niet??, rk]  neet seen (Reuver), vaker gebruikt  ich kan hem niet zīen (Houthalen), niet moeten: dae môtik neet miër (Venlo), die mot ig neet (Ospel), emes neet mòtte (Haelen), ik môt um nie! (Oirlo), moot ich neet (Stein), neet motte (Weert), neet mottə (Schinnen, ... ), neet mŏte (Tungelroy), niet moeten hebben: eine neet moten höbbe (Bree), niet verdragen: ni vərdráágə (Loksbergen), niet voor zijn ogen kunnen zien: nie veur z⁄n oge konne zien (Hoeselt), plagen?: ploge (Beringen), vuur spijen: veer spi-je (As), wat hebben tegen: waat hebbe trieege (Weert, ... ) een bitter gevoel hebben wegens aangedaan leed of onrecht, ook tegen de veroorzaker daarvan [wrokken, wringen] [N 85 (1981)] || een sterk gevoel van afkeer tegen iemand hebben, haatgevoelens voor iemand hebben [haten, dregen] [N 85 (1981)] || haten [SGV (1914)] || Haten. [ZND 01 (1922)], [ZND 26 (1937)], [ZND m], [ZND m] III-3-1
haver haver: hu̯ǭvǝr (Eijsden), hávǝr (Eupen, ... ), hā.vǝr (Achel, ... ), hāvǝr (Afferden, ... ), hāǝvǝr (Velden), hęi̯vǝr (Epen), hǫu̯vǝr (Riksingen, ... ), hǫu̯ǝr (Berverlo), hǫvǝr (Gellik, ... ), hǭ.vǝr (Alken, ... ), hǭi̯vǝr (Gronsveld), hǭvǝr (Aalst, ... ), hǭǫ.vǝr (Piringen), h˙ǭvǝr (Bladel, ... ), ā.vǝr (Boorsem, ... ), āvǝr (Hasselt), ǭ.vǝr (Bilzen), ǭvǝr (Brustem, ... ) Avena sativa L. Men zaait ongeveer 200 kg haver per hectare. Zie afbeelding 1, b. [JG 1a, 1b; A 2, 31; L 35, 101; L lijst graangewassen, 3; Wi 50; monogr.; add. uit N 15, 1a] I-4
haverbel bel: bɛl (Achel, ... ), (mv)  bǫlǝ (Zutendaal), bɛlǝ (Halen, ... ), bɛlǝn (Peer), schauw: sxǫu̯ (Valkenburg), šau̯t (Rekem), šǫu̯ (Margraten), š˙ǫu̯ (s-Gravenvoeren, ... ) Haver heeft geen aren, maar bellen waarin de korrels zich bevinden. Zie afbeelding 1, b, 1. [JG 1a; monogr.; add. uit JG 1b] I-4
haverhok bok: bǫk (Aalst, ... ), bokje: bø̜.kskǝ (Eisden, ... ), franke mandel: vraŋkǝ māndǝl (Brustem), garve: gɛrǝf (Kessenich, ... ), haag: haag (Jesseren), hoop: hup (Houthalen), huǝp (Lommel, ... ), hō.p (Genk, ... ), hǫu̯p (Elen, ... ), hoopje: høpkǝ (Zonhoven), hɛi̯pkǝ (Ellikom), hopper: hupǝl (Piringen), hø̜pǝl (Bommershoven, ... ), hø̜pǝr (Sluizen), hǫpǝl (Broekom, ... ), hǫpǝr (Aalst, ... ), huif: huif (Schalkhoven, ... ), huik: hū.k (Bocholt, ... ), hű.k (As, ... ), huister: hō.stǝr (Vlijtingen), hū.stǝr (Kanne), huistertje: histǝrkǝ (Hees), kast: kas (Brunssum, ... ), kast (Rothem, ... ), mandel: mandel (Wellen), mantǝl (Meldert, ... ), māndǝl (Boekhout, ... ), māntǝl (Wimmertingen), mannetje: mɛnǝkǝ (Heppen, ... ), mɛnǝʔǝ (Kerkhoven, ... ), mijt: mijt (Diets-Heur, ... ), opper: ø̜pǝr (Kanne), ǫpǝr (Brustem, ... ), oppertje: ø̜pǝrke (Gingelom), schob: sxǫp (Dilsen), schoof: šō.f (Mopertingen), schoofje: šøfkǝ (Werm), schraag: sxrāx (Lommel), schrank: sxraŋk (Beringen, ... ), stuik: stai̯.k (Berg, ... ), stuik (Donk, ... ), stø̄k (Wellen, ... ), stø̜̄.k (Alken, ... ), stø̜̄k (Binderveld, ... ), stō.k (Bilzen, ... ), stǫu̯k (Beverst, ... ), stǭk (Romershoven), tijl: tē̜l (Lommel), vierbok: vērbok (Leut), vierde been: virdǝ bīǝn (Berverlo), vlaamse mandel: vlǭmsǝ māndǝl (Brustem) Zie de toelichting bij het lemma ''graanhok, stuik, mandel'' (4.6.14). [N 15, 30b; JG 1b, 1c, 2c; Goossens 1963, krt. 38; monogr.] I-4
haverkist, hakselkist hakselbak: hęksǝlbák (Sluizen), hɛksǝlbak (Brunssum, ... ), hakselkist: hęksǝlkis (Diets-Heur), hęksǝlkī.s (Alken  [(1 of 2)]  , ... ), hęksǝlkī.st (Kozen), hɛ.ksǝlkis (Sint-Huibrechts-Hern  [(aparte kist)]  , ... ), hɛksǝlkes (Beverst, ... ), hɛksǝlkest (Beek, ... ), hɛksǝlke̜st (Merkelbeek), hɛksǝlkis ('S-Herenelderen  [(haksel gemengd met haver)]  , ... ), hɛksǝlkist (Blitterswijck, ... ), hɛksǝlkēs (Helden, ... ), hɛksǝlkēst (Meijel, ... ), ɛksǝlkes (Eisden  [(aparte kist)]  , ... ), ɛksǝlkest (Kinrooi, ... ), hakselskist: hɛksǝlskes (Posterholt, ... ), hɛksǝlskest (Overpelt), hakselton: hɛksǝltǫn (Diepenbeek), haverbak: [haver]bak (Berverlo, ... ), [haver]bák (Aalst, ... ), haverekist: hā.vǝrǝkest (Dilsen), hāvǝrǝkes (Stokkem), āvǝrǝkes (Maaseik), haverkist: [haver]ke ̝s (Boorsem, ... ), [haver]ke ̝st (Gingelom, ... ), [haver]ke.s (Teuven), [haver]ke.st (Achel), [haver]kes (Baarlo, ... ), [haver]kes(t) (Egchel, ... ), [haver]kest (Aldeneik, ... ), [haver]ki ̞s (Zichen-Zussen-Bolder), [haver]ki ̞st (Halmaal, ... ), [haver]ki.st (Stevoort), [haver]kis (Berg, ... ), [haver]kist (Beringen, ... ), [haver]kī.s (Alken  [(1 of 2)]  , ... ), [haver]kīi̯.s (Berlingen), [haver]kīs (Diepenbeek), [haver]kīst (Oost-Maarland), [haver]kīš (Eijsden), [haver]kīǝs (Zepperen), [haver]kē.s(t) (Helden, ... ), [haver]kēst (Neerpelt), [haver]kęs (Beverst, ... ), [haver]kęst (Donk, ... ), haverton: hāvǝrtōn (Meijel), meelkist: miɛlkī.s (Wintershoven), m˙ēlkis (Riemst), onderslag: onderslag (Alken, ... ), ondǝrslǭx (Hees), ǫ.nǝrslǭ.x (Martenslinde, ... ), ǫ.nǝrslǭx (Waltwilder), ǫndǝrslǭ.x (Hoepertingen, ... ), paardskist: pi̯atskīǝs (Opheers), pē̜ ̞rskes (Maaseik), schot: šǫt (Lanaken), stop: sto ̞p (Mal), voederbak: vui̯ǝrbák (Borgloon), voer-batch: v˙ōrba.tš (s-Gravenvoeren, ... ), voerbak: fōrbák (Rukkelingen-Loon), fǫu̯rbák (Borlo, ... ), vōrbak (Gronsveld, ... ), voerkast: v˙ōrkā.s (s-Gravenvoeren, ... ), voerkist: vōrkes (Schimmert), vōrkest (Waterloos), v˙ōrkes (Eys), zemelbak: zemelbak (Gelinden  [(met onderslag)]  ) De kist of bak waarin men het droge voer, tegenwoordig de haver, voor het paard bewaart. Deze kist staat meestal in de voergang in de paardestal. Vroeger werden er vooral ook haksel, soms zemelen, geplette haver, kaf of melasse in bewaard. De kist kan door een tussenwand verdeeld zijn. In het ene vak bewaart men dan meestal haver, in het andere iets anders. Soms zijn er meer dan twee vakken. Achter in het lemma staan enkele benamingen bijeen voor dit tussenschot. In het lemma wordt achter de codecijfers zoveel mogelijk met een cijfer vermeld in hoeveel delen de kist verdeeld was en wat er nog meer in bewaard werd dan de in het eerste lid van de woordtypen genoemde voedselsoort. Zie voor de fonetische documentatie van het woorddeel (haver) het lemma "haver" in aflevering I.4, nr 1.2.5 [N 5A, 59c en 72b; JG 1a en 1b; monogr.] I-6
haverkorfje bakje: bakje (Thorn), bezet: bǝzęt (Paal), bindel: beŋǝl (Mechelen), hakselmand: hɛksǝlmant (America), haverenkop: hāvǝrǝkǫp (Stokkem), haverkorf: haverkorf (Holtum), hǭvǝrkø̜rf (Niel-Bij-Sint-Truiden), hǭǝvǝrkø̄rǝf (Wellen), havermaat: havermaat (Zolder), hāvǝrmǭt (Obbicht), ɛvǝrmǭt (Hasselt), havermaatje: hǭvǝrmøtjǝ (Zichen-Zussen-Bolder), havermand: hāvǝrmān (Beringen), havermandje: hāvǝrmɛntjǝ (Achel, ... ), hǭvǝrmanǝʔǝ (Kwaadmechelen), āvǝrmɛntjǝ (Rotem), haverpot: hāvǝrpot (Meijel), haverspint: hãvǝrspęi̯nt (Borgloon), haverspintje: hāvǝrspentšǝ (Kiewit), haverzak: havǝrzak (Lommel), hǫvǝrzak (Wellen), kaar: kār (Maxet), kop: kop (Buchten, ... ), kǫp (Lanklaar, ... ), kophaver: kǫbāvǝr (Maaseik), kǫpāvǝr (Maaseik), kopje: kōpkǝ (Holtum), kopzak: kǫpsak (Ophoven), korenmaat: korenmaat (Zolder), korfje: kø̜rǝfkǝ (Sint-Truiden), maat: muot (Hoeselt), mǫu̯ǝt (Lommel), maatje: myǝtjǝ (Opheers), mø̜̄tjǝ (Tegelen), mø̜tjǝ (Milsbeek, ... ), mandje: mɛntjǝ (Grathem), mengeltje: mɛŋǝlkǝ (Mechelen), mondbuil: mōŋkbyl (Welten), muintje: mø̜u̯ntjǝ (Opheers), paardsmaat: pē̜rsmōt (Gelieren Bret), paardsmand: pē̜rsmanj (Neeritter), pē̜rtsmanj (Kinrooi), paardsmandje: pē̜rsmantjǝ (Weert), pē̜rsmęntjǝ (Waterloos), pē̜rsmęntšǝ (Opglabbeek), pē̜rsmɛntjǝ (Neeroeteren, ... ), pē̜rsmɛntšǝ (Opglabbeek, ... ), pē̜rtsmɛnjtjǝ (Kinrooi), schepel: šē.pǝl (Swalmen), spint: spent (Halen, ... ), speŋ (Kermt), spint (Broekhuizen), špent (Hoensbroek), špeŋ (Bocholtz), spintje: spentšǝ (Spalbeek), špentjǝ (Mechelen, ... ), špenšǝ (Herkenbosch), špēnšǝ (Vlodrop), splint: splent (Beringen, ... ), voederbak: vui̯ǝrbak (Wintershoven), voederkorf: vui̯ǝrkørf (Wellen), voermandel: vōrmanjǝl (Maasmechelen), want: wānt (Sint-Martens-Voeren, ... ), zeef: zīǝf (Bocholt), zift: zeft (Gennep, ... ) Korfje uit stro en twijgen gevlochten waarmee men haver voor het paard in afmeet. De inhoud is ongeveer 3 kg. Men bindt het ook wel aan de muil van het paard om te beletten dat het ergens aan vreet, bijvoorbeeld bij het maaien. [N 18, 112] I-11